Dat kleine meisje..
Nee, dat kleine meisje ben ik niet meer.
Kijk ik terug naar foto's, zie ik mezelf staan.
Zogenaamd groot, maar toch zo klein.
Met een glimlach en grote glinsterogen.
Bruine ogen die altijd spraken, al zei ik geen woord.
Tenminste, dat is wat oma het best van me herinnert.
Ik weet nog goed hoe ik speelde met klasgenootjes
op het speelplein in de pauze.
Met een rokje op de klimmenrekken,
niet bewust van: hé, kan dit wel?
En als iets me niet aanstond zei ik dat gelijk.
"Hey, dat vind ik niet leuk hoor, hou 'ns op!"
Niet erbij stilstaande dat er ook andere reacties dan:
"Sorry", "Oh ik hou al op" bestonden, zoals ik ze nu ken.
Maar ach, dan moet ik er wel even bij vertellen,
dat mijn reactie ook niet bepaald meer hetzelfde is.
Meer iets als: "What the fack doe je, doe normaal man, gék"
Ja... ze zouden me raar aangapen met m'n "Hey, dat vind ik niet leuk..."
Raar hoe alles zo veranderd als je ouder wordt.
Je wordt je ook steeds meer bewust van dingen,
en als je terugdenkt aan je kleine ik, voel je schaamte.
Heb ik dat ooit zo gedaan ja? Heb ik dat ooit zo gezegd? Oh, wel erg!
Nu, je hebt kennis gemaakt met stress, problemen, ruzies
dingen waar je vroeger niet bij stilstond.
Dingen die vroeger niet leken te bestaan.
Soms zou ik weer kind willen zijn, zonder zorgen spelen
En ook al had ik een rokje aan, doen en laten wat ik wilde.
it's time to grow up
be done with the fairy tales
and face real life.
Kijk ik terug naar foto's, zie ik mezelf staan.
Zogenaamd groot, maar toch zo klein.
Met een glimlach en grote glinsterogen.
Bruine ogen die altijd spraken, al zei ik geen woord.
Tenminste, dat is wat oma het best van me herinnert.
Ik weet nog goed hoe ik speelde met klasgenootjes
op het speelplein in de pauze.
Met een rokje op de klimmenrekken,
niet bewust van: hé, kan dit wel?
En als iets me niet aanstond zei ik dat gelijk.
"Hey, dat vind ik niet leuk hoor, hou 'ns op!"
Niet erbij stilstaande dat er ook andere reacties dan:
"Sorry", "Oh ik hou al op" bestonden, zoals ik ze nu ken.
Maar ach, dan moet ik er wel even bij vertellen,
dat mijn reactie ook niet bepaald meer hetzelfde is.
Meer iets als: "What the fack doe je, doe normaal man, gék"
Ja... ze zouden me raar aangapen met m'n "Hey, dat vind ik niet leuk..."
Raar hoe alles zo veranderd als je ouder wordt.
Je wordt je ook steeds meer bewust van dingen,
en als je terugdenkt aan je kleine ik, voel je schaamte.
Heb ik dat ooit zo gedaan ja? Heb ik dat ooit zo gezegd? Oh, wel erg!
Nu, je hebt kennis gemaakt met stress, problemen, ruzies
dingen waar je vroeger niet bij stilstond.
Dingen die vroeger niet leken te bestaan.
Soms zou ik weer kind willen zijn, zonder zorgen spelen
En ook al had ik een rokje aan, doen en laten wat ik wilde.
it's time to grow up
be done with the fairy tales
and face real life.
24 jun 2008
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 07 nov 2008 thanks to ... ( 2 )
- O 06 nov 2008 sorry for the stupid things
- O 01 nov 2008 I'm not a bitch but a lady with attitude ( 3 )
- O 30 okt 2008 falen is niet om voor te schamen ( 2 )
- O 26 okt 2008 out of love
- O 25 okt 2008 -- verveling.
- O 25 okt 2008 klik maar niet, is niets bijzonders. ( 1 )
- O 25 okt 2008 what hurts the most.
- O 21 okt 2008 depressief
- O 15 okt 2008 when a girl cries
- O 12 okt 2008 when love gets tricky
- O 09 okt 2008 Tell me, baby ( 1 )
- O 09 okt 2008 Why her?! ( 1 )
- O 08 okt 2008 Just the way it is ( 2 )
- O 05 okt 2008 liefdesverdriet... ( 2 )