Dat kleine meisje..
Nee, dat kleine meisje ben ik niet meer.
Kijk ik terug naar foto's, zie ik mezelf staan.
Zogenaamd groot, maar toch zo klein.
Met een glimlach en grote glinsterogen.
Bruine ogen die altijd spraken, al zei ik geen woord.
Tenminste, dat is wat oma het best van me herinnert.
Ik weet nog goed hoe ik speelde met klasgenootjes
op het speelplein in de pauze.
Met een rokje op de klimmenrekken,
niet bewust van: hé, kan dit wel?
En als iets me niet aanstond zei ik dat gelijk.
"Hey, dat vind ik niet leuk hoor, hou 'ns op!"
Niet erbij stilstaande dat er ook andere reacties dan:
"Sorry", "Oh ik hou al op" bestonden, zoals ik ze nu ken.
Maar ach, dan moet ik er wel even bij vertellen,
dat mijn reactie ook niet bepaald meer hetzelfde is.
Meer iets als: "What the fack doe je, doe normaal man, gék"
Ja... ze zouden me raar aangapen met m'n "Hey, dat vind ik niet leuk..."
Raar hoe alles zo veranderd als je ouder wordt.
Je wordt je ook steeds meer bewust van dingen,
en als je terugdenkt aan je kleine ik, voel je schaamte.
Heb ik dat ooit zo gedaan ja? Heb ik dat ooit zo gezegd? Oh, wel erg!
Nu, je hebt kennis gemaakt met stress, problemen, ruzies
dingen waar je vroeger niet bij stilstond.
Dingen die vroeger niet leken te bestaan.
Soms zou ik weer kind willen zijn, zonder zorgen spelen
En ook al had ik een rokje aan, doen en laten wat ik wilde.
it's time to grow up
be done with the fairy tales
and face real life.
Kijk ik terug naar foto's, zie ik mezelf staan.
Zogenaamd groot, maar toch zo klein.
Met een glimlach en grote glinsterogen.
Bruine ogen die altijd spraken, al zei ik geen woord.
Tenminste, dat is wat oma het best van me herinnert.
Ik weet nog goed hoe ik speelde met klasgenootjes
op het speelplein in de pauze.
Met een rokje op de klimmenrekken,
niet bewust van: hé, kan dit wel?
En als iets me niet aanstond zei ik dat gelijk.
"Hey, dat vind ik niet leuk hoor, hou 'ns op!"
Niet erbij stilstaande dat er ook andere reacties dan:
"Sorry", "Oh ik hou al op" bestonden, zoals ik ze nu ken.
Maar ach, dan moet ik er wel even bij vertellen,
dat mijn reactie ook niet bepaald meer hetzelfde is.
Meer iets als: "What the fack doe je, doe normaal man, gék"
Ja... ze zouden me raar aangapen met m'n "Hey, dat vind ik niet leuk..."
Raar hoe alles zo veranderd als je ouder wordt.
Je wordt je ook steeds meer bewust van dingen,
en als je terugdenkt aan je kleine ik, voel je schaamte.
Heb ik dat ooit zo gedaan ja? Heb ik dat ooit zo gezegd? Oh, wel erg!
Nu, je hebt kennis gemaakt met stress, problemen, ruzies
dingen waar je vroeger niet bij stilstond.
Dingen die vroeger niet leken te bestaan.
Soms zou ik weer kind willen zijn, zonder zorgen spelen
En ook al had ik een rokje aan, doen en laten wat ik wilde.
it's time to grow up
be done with the fairy tales
and face real life.
24 jun 2008
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 18 apr 2009 little fragile piece of inner
- O 30 mrt 2009 you can't make someone love you ( 1 )
- O 01 mrt 2009 without me
- O 11 feb 2009 me and my girls
- O 31 jan 2009 what is love? ( 2 )
- O 21 jan 2009 heelt de tijd je wonden? ( 4 )
- O 20 jan 2009 Pretending ( 1 )
- O 20 jan 2009 depressed ( 1 )
- O 17 dec 2008 god is love
- O 10 dec 2008 ... ( 1 )
- O 09 dec 2008 dream
- O 09 dec 2008 happily ever after
- O 13 nov 2008 I need you
- O 12 nov 2008 someday..
- O 09 nov 2008 I may be guilty, but you're not innocent at all