dat wordt een opname

Vandaag meteen ruzie met me vader gehad wat niet bepaald leuk is.
Daarna naar els gegaan (me vertrouwenspersoon) was wel gezellig. Maar ja ik ging erheen omdat het niet goed met me gaat. Ik heb weer heel de tijd door stemmen in me hoofd en begin wee te halicuneren. Ik heb ook maar even Mous gebelt van dijkzigt waar ik altijd naartoe ga. want het gaat gewoon niet. Ik heb al stiekem plannen om morgen een overdosis te nemen.
Ik zit nu heel veel dingen aan me hoofd.
Vooral aan het feit dat er een kans is dat ik zwanger ben. En dat wil ik echt niet. Maar me vriend staat wel 100% achter me wat ik ook beslis.
Ik hoop dat hij dadelijk nog komt. Ik ben echt super depri op het moment. Ik denk dat ik toch maar niet mee ga naar me moeder.
Iedereen merkt al dat het niet goed met me gaat. En Els en ik denken dat het beter is toch om weer opgenomen te worden.

02 sep 2003 - meld ongepast verhaal

kimmetjexx, vrouw, 37 jaar

Tyrael dinsdag 02 september 2003 13:54
Lieve kim,
Alsjeblieft meid, neem geen overdosis! , ga dan naar de opvang, als dat nodig is. Ik ben er blij om dat je een vertrouwensperson hebt waarmee je goed kunt praten en je op je gemakvoelt, en vooral dat je een vriend hebt die 100% achter je staat. Maar hij staat niet bij allee beslissingen achter je, en dan bedoel ik dus de beslissing om je leven te verlaten . Hij zou je nooit meer kunnen steunen als je er niet meer bent lieverd.. Pas op dat laatste moment voordat je gaat zie je hoe veel anderen wel niet om je geven, heel veel! Dat uiten ze nu misschien niet, is neit zo goed te zien, maar dat doen ze diep in hun hart. Geef ze de kans om dat jou te laten zien, geef ze de kans om van je te houden, daar is tijd voor nodig, geef ze die tijd..
Ik begrijp wel dat je er niet meer tegen kunt, dat het hallucineren, de stemmen, de depressies, teveel voor je worden, maar onthoud dat het allemaal een reden heeft. En die reden is alles behalve dat je er zelf een eind aan maakt, geloof me. Hoe moeilijk het ook is, een toekomst is op te bouwen, de weg uit het dal omhoog is stijl, maar als jij de handen van anderen vastpakt, en zelf meeloopt, dan kom je uiteindelijk boven. Je moet zorgen dat je niet uitglijdt, en niet naar beneden valt, en dat kun je bereiken door te rekenen op de steun van anderen. Je vriend reikt je zeker weten een hand, pak die vast.. en ook die van de opvang en prof hulp als die nodig is. Zij staan misschien neit zo dicht bij je, en je kent ze niet persoonlijk, maar zij reiken een touw naar je.

Doe een zwangerschapstest meid! Dan is de onzekerheid iig weg als je een resultaat is, of dat nou negatief of positief is. Het is beter om het wel te weten dan niet, want dan zou je er nog altijd wat tegen kunnen doen. Maar je moet er dan wel vroeg bij zijn, dus laat zo snel mogelijk een test doen.

Veel liefs en een knuffel van mij,
Tyrael

PS: dat je een keer niet naar je moeder gaat is niet zo erg, dat begrijpt ze wel.. En ik hoop dat je vriend dadelijk langskomt, bel hem anders, daar hoef je je echt niet voor te schamen of voor tegen te houden. Als hij niet uit zichzelf komt, vraag hem dan gewoon of hij naar je toe wilt komen.
Panter dinsdag 02 september 2003 23:36
don't give up
'cause you have friends
don't give up
you're not the only one
don't give up
no reason to be ashamed
don't give up
you still have us
don't give up now
we're proud of who you are
don't give up
you know it's never been easy
don't give up

Lieve Kim,
Ik sluit mij helemaal aan bij de woorden van Tyrael.
En iedereen denkt dat zij het zwaar hebben...
Zo zijn mijn problemen zijn lang niet zo zwaar als die van jou en ben dus niet in staat om je goed advies te geven. Maar ik weet dat je niet de enige bent. Ik hoop alleen dat je hoop kan halen uit bovenstaand gedichtje. Het is een stuk lyric van don't give up van Peter Gabriel. Misschien als je mijn verhaal 'knoppen' leest, dat je daar ook hoop uit kunt halen.

Ik wens je veel hoop, sterkte en wijsheid toe.

Panter
Echelon woensdag 03 september 2003 14:27
Eyz lievviej... je vriendje hiejr... gistuhr nog bij je geweest... en twas gewelduhg... ... wat je oowk doewt... neem geejn overdosis of wat dan oowk... dah ken k mezelf dan niej vergevuh... ... khou echt zielsveejl van je, met heejl mun hartjuh... en nu lees k oowk langzaamaan een beetjuh wattuhr door je hoofjuh gaat... morguh kom k weejr naar je toe... I promise... k sleep je overal doorheejn... and well... als je zwanger blijkt te zijn... en je wil t kindjuh houduh... (de eindbeslissing ligt bij jou, tis jouw buikjuh, niej de mijne)... dan zal ik de trotse papa worduh van ons kindjuh... khou van je mun lievvste, met heejl mun hartjuh... don't ever forget that...

dikke kuzz,

je remco...

O 30 jan 2013 voor het eerst huilen om die klote ziekte ( 4 )
O 02 dec 2012 Wil ik wel van mijn anna af? ( 1 )
O 26 sep 2012 tsja..kapot ( 1 )
O 16 apr 2012 zoveel pijn ( 1 )
O 27 mrt 2012 ontgoochelde huisarts ( 1 )
O 23 mrt 2012 tja..moeilijke periode die nog wel ff duurt
O 30 dec 2009 An another year goodbye.. ( 1 )
O 15 jul 2008 Waarschijnlijk weer naar Gesloten afdeling
O 22 jun 2008 anorexia ( 3 )
O 22 jun 2008 wat een rot dag.......i still day ( 1 )
O 11 jun 2008 Ben gelukkig weer rustig.......nu ff een update ( 2 )
O 11 jun 2008 ben ik weer....HELP!!!!!!!!!! ( 1 )
O 10 jul 2006 dit kan dus nog de hele zomervakantie duren ( 2 )
O 06 jun 2006 Slechtste dag van mijn leven ( 5 )
O 17 mei 2006 andere psycholoog

vorige volgende