De 4 V's van rechts
Rechts heeft het publieke debat veel te lang aan Links overgelaten. Rechts bleef zwijgen onder de zachte dictatuur van Links die het Europese continent, sinds de bevrijding van Nazi Duitsland in 1945, in rood fluweel verpakte.
Europese staatssuprematisten namen de wederopbouw van de door oorlog verwoeste naties ter hand. Ze begrepen goed dat burgers in die tijd geen zin hadden in politisering. Naar mate de welvaart toenam, werd dat anders.
De Culturele Revolutie in 1968 was een openlijke poging van Links om de macht te grijpen. Er wordt gezegd dat deze coup voor transformatieve verandering is mislukt, maar hij is er in het bijzonder in geslaagd de werkelijkheidsbeleving van de gemiddelde burger naar het evenbeeld van het Linkse narratief te herdefiniëren. Desondanks zwoeren de 'fellow travellers' "to get there through the institutions". Zo gezegd, zo gedaan.
We staan nu weer op een kruispunt in de geschiedenis. In Nederland heeft Rechts het initiatief aan zich getrokken middels het democratisch proces. Maar zowel de avant-garde als de achterban blijken te werken met definities en narratieven die Rechts duidelijk niet eigen zijn, zoals de dialectiek van Marx. Die verdeelt de wereld in twee mensensoorten: overheersers en slachtoffers. Bijna niemand merkt de neiging nog op om zwakkere partijen te compenseren voor hun ongelijkheid. Bijna alle berichtgeving is ervan doortrokken.
Als het geen Marxistische uitspraak was, zou je haast zeggen dat Rechts een vals Links bewustzijn heeft aangenomen. Dezelfde problemen zijn zichtbaar met de postmoderne stijl, die eigenlijk collectivistisch is, als wel de irritante cynische humor die Rechts heeft overgenomen van gedesillusioneerde Linkse idealisten.
Wie de 'staatsmedia' volgt, wordt duidelijk dat journalisten stuk voor stuk een Linkse mentaliteit bezitten. Zij hebben een volledig vertekend idee over het Rechtse wereldbeeld. Erger nog, ze weten het niet eens hoe het komt, dat Rechts ze keer op keer ontmaskert als Linkse propagandisten.
Vier met elkaar verbonden concepten zijn belangrijk wat dat betreft. Ze zijn gemakkelijk te onthouden omdat ze met een v beginnen; vrijheid, verantwoordelijkheid, veiligheid en vrede.
Europese staatssuprematisten namen de wederopbouw van de door oorlog verwoeste naties ter hand. Ze begrepen goed dat burgers in die tijd geen zin hadden in politisering. Naar mate de welvaart toenam, werd dat anders.
De Culturele Revolutie in 1968 was een openlijke poging van Links om de macht te grijpen. Er wordt gezegd dat deze coup voor transformatieve verandering is mislukt, maar hij is er in het bijzonder in geslaagd de werkelijkheidsbeleving van de gemiddelde burger naar het evenbeeld van het Linkse narratief te herdefiniëren. Desondanks zwoeren de 'fellow travellers' "to get there through the institutions". Zo gezegd, zo gedaan.
We staan nu weer op een kruispunt in de geschiedenis. In Nederland heeft Rechts het initiatief aan zich getrokken middels het democratisch proces. Maar zowel de avant-garde als de achterban blijken te werken met definities en narratieven die Rechts duidelijk niet eigen zijn, zoals de dialectiek van Marx. Die verdeelt de wereld in twee mensensoorten: overheersers en slachtoffers. Bijna niemand merkt de neiging nog op om zwakkere partijen te compenseren voor hun ongelijkheid. Bijna alle berichtgeving is ervan doortrokken.
Als het geen Marxistische uitspraak was, zou je haast zeggen dat Rechts een vals Links bewustzijn heeft aangenomen. Dezelfde problemen zijn zichtbaar met de postmoderne stijl, die eigenlijk collectivistisch is, als wel de irritante cynische humor die Rechts heeft overgenomen van gedesillusioneerde Linkse idealisten.
Wie de 'staatsmedia' volgt, wordt duidelijk dat journalisten stuk voor stuk een Linkse mentaliteit bezitten. Zij hebben een volledig vertekend idee over het Rechtse wereldbeeld. Erger nog, ze weten het niet eens hoe het komt, dat Rechts ze keer op keer ontmaskert als Linkse propagandisten.
Vier met elkaar verbonden concepten zijn belangrijk wat dat betreft. Ze zijn gemakkelijk te onthouden omdat ze met een v beginnen; vrijheid, verantwoordelijkheid, veiligheid en vrede.
28 jan 2011 - bewerkt op 28 jan 2011
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.