De break
Daar is die dan.... Het zat er eigenlijk al zo lang aan te komen, de break.
Ik kón niet meer. Ja, ik kon huilen. Heel hard. Maar ik kon niet meer. Steeds die teleurstelling en pijn dus vertelde ik hem gisteren na een lange nacht huilen en overdag tijdens oppassen en werk, huilen, dat ik dacht dat het verstandig was om elkaar de komende weken wat meer ruimte te geven. Ruimte om te denken, te werken aan ons zelf en vooral om alles op een rijtje te zetten. Helaas dacht L daar anders over en werd echt woedend.
Na een zeer verhit gesprek is die weg gegaan.. Zonder dat ik wist wat we nu gingen doen. Is het uit? Hebben we een break? Gaan we zo door?
Ik wiste zijn gesprekken en ben naderhand, gek genoeg best rustig in slaap gevallen. De tranen zijn even op.
Dat het uit is geloof ik niet maar een break wil hij ook niet. Ik weet het niet. Ik weet alleen dat ik het niet lang meer zo trek.. en dat weet hij nu ook
InsecureMe, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende