Nog steeds niet de oude
Het is nu bijna 2 maanden geleden dat we uit elkaar gingen en ik ben er nog steeds elke dag mee bezig. Elk uur, misschien wel elke 5 minuten. Ik mis je. Ik mis je zó erg.
Praten met elkaar gaat moeilijk, jij weet je gevoelens uit te schakelen en ik niet. Iets wat daardoor nu keer op keer misloopt. Je wil heel graag vrienden blijven en ik ook, ik weet alleen nog niet of dat dat kan.
Nu in ieder geval niet. Ik voel teveel. Teveel dat ik niet mag uiten, niet kán blijven uiten omdat we niet meer samen zijn.
Nog bijna elke avond huil ik mezelf in slaap. Hoewel, huilen is een understatement. Ik ga kapot, echt.
Bij alles moet ik denken aan jou. Aan hoe het was, wat ik mis en allemaal ga missen.
Heb op alle verschillende manier geprobeerd het goed te maken, maar alles werkt averechts!
Behalve het feit dat ik ergens stapelgek word van mijn eigen struggles en verdriet, word ik ook doodmoe van die "oordelen" over dat ik er verkeerd mee zou omgaan!
"Je moet het loslaten" - Als ik "Los laat", weet ik dat ik hem al helemaal kwijt ben, dus nee.
"Je moet gewoon leuke dingen gaan doen" - Leuke dingen? Niets is nu nog leuk als ALLES je aan hem herinnerd.
"Je doet alsof hij dood is" - Nee, niet hij als persoon zelf dood, nee. Maar wel het deel waarmee ik een relatie had, de liefde en mijn toekomst. And it facking hurts, so stop telling me what to do!!!
Tuurlijk weet ik ook wel dat er een punt komt dat ik "het" op moet geven en dat ik moet proberen mijn gedachten te verzetten, maar ik doe dat wanneer ík dat wil en wanneer ík daar de kracht voor heb. Ik weet dat ik qua gevoelens handelen een erg zwak persoon ben maar ik ben gewoon geen opgever! Niet als ik nog ergens een heel klein openingetje zie. En als ik daar uiteindelijk aan onder door ga, is dat maar zo. Lessen zijn er om geleerd te worden toch? (:
Praten met elkaar gaat moeilijk, jij weet je gevoelens uit te schakelen en ik niet. Iets wat daardoor nu keer op keer misloopt. Je wil heel graag vrienden blijven en ik ook, ik weet alleen nog niet of dat dat kan.
Nu in ieder geval niet. Ik voel teveel. Teveel dat ik niet mag uiten, niet kán blijven uiten omdat we niet meer samen zijn.
Nog bijna elke avond huil ik mezelf in slaap. Hoewel, huilen is een understatement. Ik ga kapot, echt.
Bij alles moet ik denken aan jou. Aan hoe het was, wat ik mis en allemaal ga missen.
Heb op alle verschillende manier geprobeerd het goed te maken, maar alles werkt averechts!
Behalve het feit dat ik ergens stapelgek word van mijn eigen struggles en verdriet, word ik ook doodmoe van die "oordelen" over dat ik er verkeerd mee zou omgaan!
"Je moet het loslaten" - Als ik "Los laat", weet ik dat ik hem al helemaal kwijt ben, dus nee.
"Je moet gewoon leuke dingen gaan doen" - Leuke dingen? Niets is nu nog leuk als ALLES je aan hem herinnerd.
"Je doet alsof hij dood is" - Nee, niet hij als persoon zelf dood, nee. Maar wel het deel waarmee ik een relatie had, de liefde en mijn toekomst. And it facking hurts, so stop telling me what to do!!!
Tuurlijk weet ik ook wel dat er een punt komt dat ik "het" op moet geven en dat ik moet proberen mijn gedachten te verzetten, maar ik doe dat wanneer ík dat wil en wanneer ík daar de kracht voor heb. Ik weet dat ik qua gevoelens handelen een erg zwak persoon ben maar ik ben gewoon geen opgever! Niet als ik nog ergens een heel klein openingetje zie. En als ik daar uiteindelijk aan onder door ga, is dat maar zo. Lessen zijn er om geleerd te worden toch? (:
06 aug 2017
- meld ongepast verhaal
-
oeleboele
maandag 07 augustus 2017 21:37
oei dat laatste stukje tekst... als je dat zelf nog een keer leest.. wat denk je dan?
Voor mij klinkt het als een heel erg moeilijk proces.
Ik en me vriend zijn ook net 2 weken uit elkaar.. ik snap wat je bedoeld.. ik probeer hoop te houden op de toekomst en niet in het verleden. Jullie relatie is voorbij. Die mooie momenten zijn voorbij. Je gaat alles niet nog een keer meemaken, al zou je relatie weer goed komen.. dat zegt niks.
Heb vertrouwen in de toekomst... als jullie ECHT bij elkaar horen gaat dat gebeuren. Zo niet dan niet, en dan komt het ook goed.
Ik weet hoe moeilijk dit is maar dit is wel wat ik denk als ik het moeilijk heb
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 05 mei 2019 Waarom laat ik het toe? ( 3 )
- O 14 feb 2019 Happy valent.. Ah never mind
- O 25 nov 2018 once upon a time..
- O 22 sep 2018 How do you move on? ( 2 )
- O 07 sep 2018 "And I'm still hurting"
- O 01 aug 2018 Just a(nother) bad day ( 1 )
- O 19 jul 2018 Dont know what to do.. ( 1 )
- O 15 jul 2018 I've replaced you ( 2 )
- O 10 jul 2018 But still
- O 02 jul 2018 Why you keep hurting me?!? ( 1 )
- O 27 jun 2018 He texted
- O 27 jun 2018 How much longer ( 1 )
- O 24 jun 2018 Nooit meer
- O 17 jun 2018 1 stap vooruit, 3 stappen terug.
- O 12 jun 2018 Need to move on