De dag van de operatie..

De dag van de operatie..

Om 2 uur daar aanwezig zijn...ze kende me al van de vorige keren... is dat een goed of een slecht teken?? 3 keer is scheepsrecht zeggen ze..dus wie weet.
Eerst moest ik dat vreselijke groene schort weer aan...En na een tijdje te hebben gewacht werd ik naar boven gebracht naar de recovery ruimte. Ik had een klein knuffeltje meegenomen om af en toe in te knijpen.
Mams mocht eigenlijk niet mee naar boven, maar dat mocht ze vorige keer ook zeiden we dus maakte ze een uitzondering voor ons.

De recovery ruimte binnengekomen en daar was die vrouw weer die vorige keer ook zo aardig tegen me was. Het was niet zeker of ik nou infuus nodig had dus werd er even naar de verpleegkundige gebeld en ja hoor ik had gelijk....Ben er niet dol op, maar zou een kalmerend iets krijgen.. dus vandaar dat ik het wist. Dat doet zo zeer he dat infuus erin stoppen. Ik ben ook nog eens heel moeilijk te prikken ik heb hele dunne aders.

Naderhand kwam er een dokter en kwam helemaal vrolijk naar mij toe en begon met me te praten waarna ik vroeg of hij er ook bij zal zijn bij de operatie. Nee hij had er helemaal niets mee te maken zei hij, maar vond me zo lief lachen dat hij even een praatje met me wilde komen maken. Die meneer was heel aardig eigenlijk...hij zou voor me gaan duimen zei hij.

Toen mijn chirurg binnen kwam keek hij me al aan en ik zo ..O..oooh...hi hi
Hij kwam naar me toe en hebben zitten praten. Hij bood nog zijn excuses aan voor dat hij zo streng was geweest voor mij. We lieten mijn sokken zien en hij begon enorm te lachen...ha ha ha kijk daar deden we het voor...Hij had een hele goede bui merkte ik... hij nam werkelijk waar gewoon goed te tijd voor me en lag een heleboel uit. Hij kwam er rustig voor bij me zitten en heeft zitten praten over rugletsels en over dat ik fysio en revalidatie zal krijgen.
Omdat hij toch in een goede bui was heb ik hem gelijk gevraagd of hij een foto voor me wilde maken....want hij maakt ze altijd voor in het dossier..En ik lag uit waarom ik er zo 1 wilde hebben. Hij zou er eentje voor mij ook maken zei hij..Dat is een foto waar je je ruggenwervels ziet en dan je zenuw en dan die naald die erin zit...Wel fascinerend om te zien.
Toen werd ik gehaald en mams mocht ineens ook bij de O.K. zijn, maar dat hebben we maar niet gedaan. Mijn verpleegkundige ging me goed bijstaan had ze beloofd. Er was een congres dus we stonden bij de ingreep allemaal doktoren bij uit het buitenland en alles wat ze deden werd vertaald. Dus ik kon zo alles horen wat er goed en fout ging.
In mijn infuus kreeg ik een spuitje..dat was om wat te ontspannen. Toen naderhand weer een beetje. Toen ging die naald naar binnen… Oeh wat een rot gevoel zeg he...dat doet echt heel erg veel pijn. Ze zaten niet helemaal op de juiste plaats dus moest die er weer een beetje uit en weer erin..en toen naderhand was de naald weer te kort.. dus die naald moest er weer helemaal uit...vreselijk zeg he.. ik heb altijd van die geintjes…Toen deden ze iets wat helemaal doorschoot naar mijn linkerbeen en voet en tenen in.
Dat was de zenuwwortel die gaat door heel je lichaam. Daar hebben ze volgens mij nu vloeistof ingespoten (proefblokkade)

Nogmaals gevraagd om een foto want ze zijn zo druk bezig dat ze dat vergeten en dat is logisch. Maar ...Ik heb er nu eindelijk 1!!!!
Ze vonden dat ik me sterk heb gehouden, maar ik had het soms wel heel erg moeilijk hoor. Terug op mijn bed gerold en naar de recover ruimte terug..Ik was blij dat het voorbij was. Maar hier had geloof ik echt wel een narcose of verdoving voor gekund althans dat denk ik.
Mijn gevoel in mijn rug was een zware druk pijn..en mijn benen voelde ontiegelijk zwaar aan. Soort spierpijn en kloppend gevoel door mijn hele been heen. Kuit deed raar.
Ze hebben een proefblokkade L5 links gedaan.
Was wel heel erg duizelig van de ingreep. En mijn zitvlak deed wel heel raar voelde heel erg zwaar aan. Had het wel heel warm iedere keer, soort opvliegers, behalve mijn handen waren ijskoud. Ik mocht na een tijdje weer naar beneden...gelukkig weer naar mams toe.

Mams zat al te wachten op me. Ze had kadootjes gekocht voor me. Een nieuwe Yes en een knuffel kussen met de tekst “een dikke knuffel”erop. Dat was wel heel lief.
Daarna kreeg ik van de zuster een kopje thee en brood en het gevoel was nog allemaal wel heel raar.
De kracht kon nog wel uit mij been verdwijnen.. dus moest ik uitkijken met uitvallen van mijn been dus dat ik dan zou vallen.
De infuus zat er nog steeds in...AUW!!!! Ik zei tegen mijn moeder laat hem er maar in zitten dan kan de boswandeling of malibu er zo ingegoten worden..hi hi
Mocht me aankleden en dan naar huis. Moet vrijdag de verpleegkundige bellen om te vertellen hoe het allemaal gegaan is en of ik nog wat ben opgevallen. Hoe het gevoel is geweest na de operatie. Ik moet haar bellen tussen 9.30 uur en 10.00 uur.
De infuus werd eruit gehaald op het laatst...zo hé dat doet zeer...ze rukte hem er zo uit en het bleef bloeden en heel mijn hand was dik ervan..en nu nog steeds ´s avonds. Beetje gevoelig nu.
Er werd me op het laatst nog verteld dat deze ingreep maar voor een paar uur was en dat de pijn weer net zo leuk terugkomt de dag erna al. Dat was iets wat me wel even tegenviel eerlijk gezegd.. zoveel pijn voor een paar uurtjes..????
En dan heb je ook nog napijn van de ingreep en hoe weet je dan dat het daar van is?? Geen idee hoor..En dus als dit de gemene zenuw is dan kan ik waarschijnlijk kiezen voor een blokkade die blijvend is ofzo…dus doorbranden ofzo.

Ben wel eng in mijn hoofd..blijf misselijk en duizelig. Voel nog steeds wel een gekke stroming door mijn been heen. Soort electrische prikkelingen.. heb medicijnen mee gehad voor de napijn voltaren nu nog 1 innemen en morgen 3..en dat kan gewoon bij mijn morfine als ik dat wil.
Was wel weer een kleine teleurstelling dat het voor heel even is...dus ik moet er zeker weer naartoe..bij hoeveel ingrepen krijg je een lintje???
Volgens mijn chirurg kan het nog wel een jaar a anderhalf jaar duren voordat ik weer een beetje kan bewegen..En hij haalde mijn wedstrijddansen nog even aan... dat was wel even een moment dat ik het wel even moeilijk had...

..................Dus ff afwachten allemaal..................