De geraniums van Johan Cruijff

‘Het is toch niet normaal meer. Moet je nou es kijken, Danny.’

‘Hmm…’

‘Kijk dan. Ze kennen zelfs MVV niet van de mat oprollen. Vroeger zou het minstes 10-0 zijn geworden. Weet je nog, die ene keer in 1924?’

‘Hmm…’

‘Ik ziet dus alleen maar vierkantjes, Danny. Geen driehoekjes. Dat die Jol dat nou niet ziet. Hep-tie z’n ogen in zijn achterbak zitten ofzo? Het is zo makkelijk. Als dinges nou gewoon een metertje naar links gaat en die ene nou een stukje naar voren en die andere nou een beetje naar rechts – dan zit de hele wedstrijd in kannen en kuikens. Da’s logisch.’

‘Hmm…’

‘Zo’n Al Hemdaoui hè, dat is een voetballer wie scoort aan de lopende hand. Maar in feite hep-tie een hele slechte techniek voor een goede voetballer. Of een goede techniek voor een slechte voetballer, zo ken je het ook bekijken. Ik ziet door zo’n jongen heen. Ik ziet wat hij fout doet. Ik zeg altijd maar: elk nadeel hep z’n oordeel.’

‘Hmm…’

‘En dan die verdedigers, Danny. Ze kennen allemaal hard rennen, maar hard rennen hep geen zin. Voetbal is simpel. Als je hard moet rennen, dan ben je niet op tijd vertrokken. Maar da’s logisch.’

‘Hmm…’

‘Die cornervlaggen zijn ook heel slecht. Die zijn dus geel. En dat is dus fout. Want geel past in wezen dus niet bij het shirt. Dat ziet iedereen. Die fout had ik niet gemaakt, want voordat ik de fout maakte, dan had ik ‘m niet gemaakt.’

‘Hmm…’

‘Ja, ja… Ken je wel zeggen dat ze bovenaan staan in de competitie, maar dat zegt me niks. Eén zwaan maakt nog geen zomer. Nou vooruit, ze hebben ook de Tjempes Liek gehaald. Als je die kant op gaat zitten praten, dan praat je dus over geld, en geld is realistisch, dus als je dan een realistische oplossing gaat zoeken, zit ik die kant op te praten, het eerste gedeelte, nog niet het tweede gedeelte - als je dan op een gegeven moment een prijs voor iets moet af maken, om op dat geld terug te komen, dan praat je dus voor en tegen, dat is normaal, dan praat je niet over het graag willen, want dat is het realistische, praat je over het andere, tenzij je dus zegt wat je ken worden, winnaar van de Tjempes Liek, maar voor de rest dus ook helemaal niks. Kortom: als ik zeg dat het slecht is, dan is het slecht. Ze hebben dus een heel slecht elftal. Ik denk nog wel slechter dan die ene keer in 1894.’

‘Hmm…’

‘Maar het blijft toch je cluppie, hè. Zoals het klokje thuis klikt, klikt het nergens. Dus ik hep van de week nog effe gebeld om te zeggen dat het zus en zo moest. Neemt er een bijgoochem op die vraagt hoe ik heet. Ik zeg: JC. Zegt-ie: welke JC? Nou vraag ik je: hoeveel JC’s zijn er nou? Eentje toch zeker maar?’

‘Hmm…’

‘Danny, ik zeg het je: het is één grote slangentuin, daar in Amsterdam. D’r is maar één oplossing: een frisse bezem door de porseleinkast. Iedereen d’ruit en dan weer opnieuw beginnen. Maar da’s logisch. Net als die ene keer in 1769. Ik zeg het al weken, maar ze luisteren niet naar me.’

‘Hmm…’

‘Hé Danny!’

‘Hmm…’

‘Danny, ze luisteren niet meer naar me!’

‘Hmm…’

‘Danny? DANNY?!!!’

‘Hè wat? O Johan, lieverd, wil jij zo even de geraniums water geven?’

© NU.nl/Thijs Zonneveld


Geniaal xD
en nu weer verder met werken..