De herinnering aan jou

Bah, echt overal waar ik uit hang. Denk ik goh hier was ik ook met jou geweest. De afgelopen dagen was ik in alphen, 3 jaar met jou gewoont, en nu is het heel raar om er tezijn. Ik heb daar nog wel een huis met jou samen maar een huis waar ik niet meer naar binnen kan omdat jij daar nu met je nieuwe vriendin woont, Het huis waarvan jij wel verwacht dat ik mee betaal aan de hypotheek. Als ik bij mijn ouders achter de pc zit, denk ik nog steeds dat als ik me omdraai jij achter mij op de bank zit. Je nummer ken ik nog steeds uit mijn hoofd. Dat soort dingen. Ook grote dingen, ben blij dat al onze trouwfoto's bij de meeste mensen weg zijn gehaald maar als ik in de slaapkamer staat en mijn jurk in de hoes ziet hangen denk ik tja, Waar is het mis gegaan..

Mis ik je wel echt of is het de gewoonte?? Allebei denk ik. Want ondanks wat je me hebt geflikt geef ik wel om je. Ik vind het kut om te horen dat als ik niet mee betaal jij de hypotheek niet kan betalen. Maar aan de andere kant denk ik van goh stik jij lekker in je hypotheek. Je nieuwe vriendin kan toch mee betalen.

Nu we 3 maanden verder zijn denk ik wel steeds minder aan je. Ik denk van goh je zoekt het maar uit. ik moet je nog 3x zien. Dat is bij het tekenen van de scheidingspapieren, bij de rechtbank en als ik mijn laatste spullen op gaat halen. Daarna kan ik echt zeggen: Dag Bart tot nooit meer