De kern van mijn leven.

De kern van mijn leven,
Dat ben jij, of nou ja zo voelt het.
Lieve lieveling, of nou ja soms vind ik je best een lul.
We worden ouder, onze levens veranderen, maar ondanks dat gaat er geen dag meer voor bij dat ik niet aan jou of nou ja ons denk.

Het idee dat je verder gaat met haar, het breekt mijn hart. Het idee dat je eerste kindje met haar zal zijn en niet met mij. Dat ons eerste kindje ver daar boven in de hemel is. Dat jij het misschien nooit erkend als je eerste kindje. Je eerste kindje met mij dat nooit het dag licht heeft mogen zien. Ik zou het er met je over willen hebben gewoon samen in een ruimte waar van de muren niet kunnen horen en praten.

Ik zou willen weten wat jij voelt. Ik geloof namelijk niet dat je gelukkiger met haar bent. Ik geloof dat jij nog steeds stiekem het verlangen naar mij hebt. En ik geloof dat je dat gevoel haat. Je haat het dat ik nog steeds veel meer voor je beteken als dat je wilt. Ik weet zeker dat als je de kans had, je de toekomst met mij zou willen delen. Maar ik weet ook dat wij beiden nooit zouden bekennen, puur uit angst wat iemand anders daar van vind. Wat de wereld van ons zou denken.

Maar lieve J, mij hele wereld bestaat uit jou, jou als kern. Mijn hele vrienden groep zijn vrienden van ons beiden. Alle zaterdag avonden de afgelopen 7 jaar zijn met jou. Zelfs als je er niet was dacht ik nog aan je. Je bent een stuk van mij. En als ik dat stuk los laat laat ik een stuk van mij zelf los.

De manier waar op je naar mij kijkt, ik zie je het die ondeugenheid. Ik kan het in je ogen lezen wat je met me zou willen doen. De nachten samen in het donker als ik mijn ogen sluit ga ik terug naar toen. De passie, het niet kunnen wachten, het stiekem weg sluipen. Een blik, een seintje. Zo ver weg is dat nu. Ik haat het dat je met haar naar huis gaat, ik haat het dat je met haar weekendjes weg gaat of op vakantie gaat. Ik haat het als je haar zoent. Ik haat alles wat jullie samen hebben. Ik haat het . . .

Ik wil dat er weer feestjes zijn, feestjes waar ik stiekem kan aan tikken, feestjes waar ik met je kan praten zonder dat iemand het ziet of hoort. Feestjes waar in ik jou weer kan veroveren. Feestje waar in jou weer een blik kan geven, een blik die zegt dat jij alles voor mij betekend. Ik wil dat je terug kijkt en alles wat ik denk bevestigd. Ik wil dat je met mij danst. Ik wil dat je met mij lacht. Ik wil dat je mij op zoekt. Ik wil dat je de liefde tussen ons weer een kans wilt geven. Ik wil zo veel..

Ik kan niet met je praten.. dus ik hou mij stil maar het voelt alsof je voor mij niet vechten wilt.

Ik mis jou, ik mis onze toekomst samen. Ik mis ons verleden samen. Ik mis wat wij konden hebben samen. Ik mis ons kindje samen.