de oude postbode...

ave,
op dinsdag ochtend altijd als ik net mijn museumpje open heb gedaan,
komt een oude postbode voor een kopje thee.
het is een klein mannetje en loopt een beetje mank,
je zou aan zijn leeftijd gezien niet zeggen dat hij nog werkt...
maar hij is nog een echte oude vakrot ,
hij kent amsterdam better dan zijn eigen binnenzak.

als hij komt is het altijd weer een uurtje genieten,
want de goede man verteld altijd levendig ''onder het genot van een kop thee'',
allemaal verhalen en weetjes over Amsterdam,
en vooral de rijke geschiedenis van de stad.
...hij heeft het zelf natuurlijk meegemaakt...

vandaag kwam hij met iets bijzonders aanzetten...
ik hing de bord buiten op toen ik hem in de verte naar me toe zag waggelen.
''hey lelijkerd,ik heb wat voor je""riep hij.
eenmaal binnen gaf hij me een pakketje die in bruin papier zat,
met een grof touwtje er om heen.
''niet schudden,want is breekbaar''zei hij erbij.
ik maakte het pakketje open en haalde een mooi ceramieke potje uit,
het potje was in art nouveau stijl,
en boven op het potje ruste een pijpje van porselein.

heb ik op de zolder gevonden, zei hij,
even viel er een korte stilte,
en hij vervolge al snel zijn verhaal';
ik zag dat je wel een rookstelletje had,
maar geen tabakspot, ja die moet je wel hebben dan he,
dus nu heb je er een...

ik bedankte hem, en schonk zijn kop thee bij...

onder het thee vertelde hij me een verhaal over toen hij een klein jongetje was,
toen deed hij boodschappen voor de gezinnen in de grote heren huizen aan de grachten.
hij kwam uit een heel arm gezin, en moest dus al op jonge leeftijd werken,
hij heeft daarom nooit een school afgemaakt
hij vertelde me dat ze in die rijke huishoudens allemaal van die rookstelletjes hadden,
de ene had een nog luxere als een ander...
hij keek er als klein jongetje tegen op,dat was in zijn ogen toppunt van luxe en het goede leven..
en heel soms kreeg hij een sigaar of wat tabak als waardering voor zijn diensten,
en levendig vertelde hij mij hoe blij hij dan mee was...


mijn rookstelletje, uit 1880-1900,
van mahoniehout.
ik heb heb gekregen van de oud directeur van de industriële villa waar ik in heb gezeten.
het was de trotst van zijn opa op de kantoor,
is met de handgemaakt helemaal.


het antiek tabakspotje, uit 1920.

al zie je het niet helemaal goed op de foto,
de bord is volgeplakt met sigaarbandjes uit 1920 tot 1940.
vroeger maakte mensen dat soort dingen, daar vulden ze een avond mee,
ja toen bestond tv en internet nog niet...

faitfully yours
R.Albert