De rest van mijn leven begint

De gedachte aan de eindigheid van je leven kan verschrikkelijk zijn. Veel mensen slagen erin om het idee dat ze ooit dood zullen gaan heel ver weg te duwen en misschien ergens heel diep in hun hart zelfs de illusie te koesteren dat ze onsterfelijk zijn - of dat het einde in elk geval nog eindeloos ver weg is.

Als je depressief bent, bestaat de kans dat de dood veel reëler lijkt dan hij voor andere mensen is, en dat wordt nog veel erger als je gekweld wordt door boosheid, verdriet, spijt of rouw ivm dingen die je ooit zijn aangedaan, afgepakt of die je zelf hebt veroorzaakt. Er valt namelijk niets meer aan te doen.

Als je mensen hebt gekwetst, als je een ellendige jeugd hebt gehad, als je bepaalde kansen in je leven niet hebt gekregen of hebt gepakt, is dat gewoon zo; niets valt terug te draaien. Dat besef kan ervoor zorgen dat het idee van doodgaan gepaard gaat met een afgrond aan depressieve gevoelens om wat je verloren hebt.
Je kunt proberen twee zaken heel bewust te overdenken:

* Alles wat er mis is gegaan, is onherroepelijk - je kunt eindeloos blijven piekeren, blijven fantaseren over hoe je wereld eruit zou zijn als alles anders was gelopen maar dat helpt niet.
Je wordt er alleen maar moedeloos, verdrietig, somber of woedend van.

* De rest van je leven is van jou. Neem het resolute, absolute besluit om vanaf nú van je leven te maken wat er van te maken valt. Deze dag, en alle dagen die je nog voor je hebt, kun je proberen zo goed mogelijk te besteden.

Het is een geweldig cliché:
"Vandaag is de eerste dag van de rest van mijn geweldige leven."
01 feb 2016 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Afstuderen40
Afstuderen40, vrouw, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende