De zenuwen
Sinds jaar en dag ben ik een expert geweest in dingen uitstellen, voor me uit schuiven en totaal te 'vergeten'. Maar nu ik eenmaal écht op mezelf ben, alles echt voor mezelf moet doen, faal ik het hardst.
Voor zover het er nu voor staat, heb ik dit blok geen vakken gehaald. Ik mag er 1 herkansen, de andere moet ik volgend jaar over doen. Nu al studievertraging, ik ben nog geen drie maanden bezig. And I owe it all to me, myself & I.
Ik vind het eerlijk gezegd nog een wonder dat ik überhaupt uit bed kom. Vandaag ook weer, ik moet om 3 uur werken, kom om 10 uur mijn nest uit om nog wat opdrachten te maken omdat ik anders niet mijn tentamen kan herkansen, en tot op de minuut die de klok nu tikt, heb ik nog steeds niets gedaan. Ben ik druk bezig geweest met andere dingen, die ik juist wél na maandag nog makkelijk had kunnen regelen.
Het is dat ik al eens een depressie heb meegemaakt, anders had ik dit er zeker een genoemd. Jezus zeg, ik kan niet eens normaal mijn studie doen. Om een of andere reden moet ik dag in, dag uit mezelf ervan verzekeren dat alles goed komt, terwijl ik bij wijze van spreken de bommen om me heen hoor vallen.
Ik word mezelf steeds meer zat, en hoe erger dat wordt, des te minder zin ik heb om überhaupt iets te doen.
Help?
Voor zover het er nu voor staat, heb ik dit blok geen vakken gehaald. Ik mag er 1 herkansen, de andere moet ik volgend jaar over doen. Nu al studievertraging, ik ben nog geen drie maanden bezig. And I owe it all to me, myself & I.
Ik vind het eerlijk gezegd nog een wonder dat ik überhaupt uit bed kom. Vandaag ook weer, ik moet om 3 uur werken, kom om 10 uur mijn nest uit om nog wat opdrachten te maken omdat ik anders niet mijn tentamen kan herkansen, en tot op de minuut die de klok nu tikt, heb ik nog steeds niets gedaan. Ben ik druk bezig geweest met andere dingen, die ik juist wél na maandag nog makkelijk had kunnen regelen.
Het is dat ik al eens een depressie heb meegemaakt, anders had ik dit er zeker een genoemd. Jezus zeg, ik kan niet eens normaal mijn studie doen. Om een of andere reden moet ik dag in, dag uit mezelf ervan verzekeren dat alles goed komt, terwijl ik bij wijze van spreken de bommen om me heen hoor vallen.
Ik word mezelf steeds meer zat, en hoe erger dat wordt, des te minder zin ik heb om überhaupt iets te doen.
Help?
07 nov 2009
- meld ongepast verhaal
-
reolien
zaterdag 07 november 2009 12:41
Herkenbaar. Ik moest het eerste jaar ook alle tentamens over doen. Ik kon me er niet toe zetten.
Als je een schema maakt van wat je welke dag moet doen, helpt je dat dan?
Ga anders naar de bibliotheek. Daar word je ook niet afgeleid door bijvoorbeeld de computer.
Succes met leren
-
Wolfe Tone
zaterdag 07 november 2009 12:49
Liefje toch. Tja voor tips over studiegedrag of zelfmotivatie heb je niet veel aan mij denk ik. Kan je wel een dikke knuffel geven als je dat wilt?
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 28 mrt 2011 I am legend ( 3 )
- O 27 sep 2010 Dag lieve papa ( 1 )
- O 02 mrt 2010 hotmail gekut
- O 25 jan 2010 De ware ( 3 )
- O 21 jan 2010 Voordelen van ziek zijn ( 1 )
- O 19 jan 2010 Gebroken ( 4 )
- O 18 jan 2010 Ontbijt ( 1 )
- O 11 jan 2010 Motivation Proclamation ( 2 )
- O 07 jan 2010 R.I.P. Fietsje... ( 1 )
- O 06 jan 2010 Random meuk ( 1 )
- O 04 jan 2010 Inspiratie
- O 03 jan 2010 Studiehulp ( 1 )
- O 02 jan 2010 Studieproblemen ( 2 )
- O 25 dec 2009 First day of christmas...
- O 25 dec 2009 Haar naam was Sarah ( 6 )