Deel IV reisverslag oostenrijk

Dag 3 - 11 juli

Ik had deze nacht goed geslapen en hoewel mijn benen nog wat zeer deden van de vorige dag besloot ik toch om te gaan wandelen. Tjerk zei: "Je verbaasd me" en ik antwoordde daarop terug dat ik mijzelf ook verbaasde.

De tweede wandeling was totaal anders dan de eerste wandeling. De wandeling van de vorige dag was namelijk in een gebied met veel open vlakten. Dit gebied waar wij naartoe gingen was vooral een bosrijke omgeving. Het weer was echter hetzelfde namelijk koud en veel regen.

We reden eerst in een busje naar de plek waar wij gingen wandelen. Eenaal gearriveerd begon onze wandeltocht. Ik liep samen met Joop en Seline vooraan. Voor ons was een ook een aantal wandelaars die niet snel naar boven gingen dus moesten wij onze snelheid aanpassen aangezien het pad naar boven vrij smal was. Toen wij op een breder stuk kwamen hebben wij de mensen ingehaald. Uiteindelijk nam ik het van Seline over en ik ging als een speer naar boven toe. Ik merkte dat mijn ademhaling door de bergen veranderde want als ik stil stond had ik al heel snel mijn adem weer gevonden. Verder boven was een enorm steil stuk die ik ook als een speer heb beklommen. Eenmaal boven dat stuk hoorde ik de fluit van Tjerk. Een paar minuten later kwam Seline hijgend naar boven toe.Ik kan je niet bijhouden want je gaat veels te snel. Uiteindelijk hebben wij een kwartier gewacht totdat de rest van onze groep ook boven was. Tjerk gaf aan dat het beter is wel zo dicht mogelijk bij elkaar te blijven om elkaar beter in de gaten te houden. Seline en ik hadden het begrepen en we pasten onze tempo aan de rest van de groep. We liepen wel nog steeds voorop. Eenmaal boven bij de top van de berg hebben we met z'n allen een paar foto's gemaakt. Hieronder zie je er eentje.


Bij de afdaling volgde ik Tjerk en ik lette op hoe hij de afdaling deed. Ik volgde zijn bewegingen en ik ging dan ook nu een stuk vlotter van de berg af (bijna rennend). Ik moest uiteraard wel goed uitkijken waar ik mijn voeten plaatste want je hebt je voet zo verzwikt en dan is het dag vakantie.

Joop bleek last te hebben van de knie dus de groep kon niet zo snel gaan. Sander had zijn wandelstok overgedragen aan Joop en dat hielp. Seline en ik gingen wel snel naar beneden maar we stopten ook weer tijdig als de groep te ver achter ons bleef. Ondertussen had ik wel tijd om een paar foto's te maken.



Verder beneden toen de weg wat breder was heb ik nog met Petra gepraat over van alles en nog wat. Het was eigenlijk meer een diep gesprek over het leven zelf en hoe we met de dingen die in ons leven gebeuren het beste mee om moeten gaan. We zijn vervolgens wezen eten in een restaurantje waar ik apfelströdel en chocolademelk met rum had genomen. Het was erg lekker.

Na ons bezoek aan het restaurantje heb ik ook een hele tijd met Diane gewandeld en ik heb me met Diane enorm gelachen. We beelden ons voor wat voor effect het zou hebben als we bij de wandeltochten een koe omver zou vallen naar beneden rolt en zo beelden we ons voor als een paar wandelaars van de berg worden weggekegeld door een rollende koe. We hadden het ook over het skieen. Zowel Diane en ik hebben nog nooit geskied. Het leek ons een geweldig idee om juist de beginnelingen op de hoge skischans te zetten om te kijken of ze wel geschikt zijn om te skieen. Als ze goed landen zijn ze geslaagd. Nou ja hilariteit alom.

Eenmaal terug in de hut volgde ik hetzelfde ritueel. Douchen, omkleden naar beneden wat gaan drinken en praten met de mensen en dan 's avonds eten (alweer lekker). Tijdens het eten hebben we ontzettend gelachen en we hebben daarna nog een spelletje yatzee gedaan. Het was super gezellig. Ik heb nog mijn ouders en mijn vriendin gebeld. Ik heb samen met Nico nog tot een uur of twaalf nog wat bier gedronken waar wij het over zijn werk hadden namelijk het bouwen van jachten. Om kwart over twaalf ging ik mijn nest in.

- wordt vervold -