God
Hieronder wil ik jullie vertellen over mijn persoonlijke visie over God en mijn relatie met God. De reden waarom ik dit doe is omdat ik eenmaal een keer op papier wilt zetten waar ik de laatste tijd vaak aan denk.
Ik zal eerst eens vertellen hoe ik zelf God zie;
Niet als een oude man met een witte baard zittend op de troon in de hemel. Eigenlijk niet eens als mens figuur, maar eerder als een groot helder licht. Elk levend organisme heeft een ziel en elk ziel bevat een licht dat afkomstig van het grote heldere licht. Van God dus.
Als het levende organisme komt te overlijden zal het licht terugkeren naar God. Ons licht wordt dan geabsorbeerd door het licht van God en dan komen wij tot de conclusie dat wij eigenlijk een deel van elkaar zijn. Wij behoren bij elkaar. Alles keuzes die wij in ons leven hebben gemaakt, zowel de positieve als de negatieve keuzes, hebben effect gehad op onze omgeving en dus op God zelf, want wij zijn immers een deel van God zoals God een deel van ons is. Daarom wil God dat wij elkander en dus God zelf lief hebben. Het is de duivel die tegen ons liegt door te zeggen dat wij allemaal individualisten zijn die los staan van God, terwijl dit niet zo is.
En als er nieuw leven wordt geboren zal een stuk licht van God weer in het lichaam komen van de geborene zodat deze zelf weer keuzes kan maken, kan voelen, kortom, kan leven. Dat is de gift van het leven zelf. Dit proces zal oneindig blijven bestaan totdat er geen leven meer bestaat.
Het gekke is dat als ik tegen God praat, wat ik heel af en toe doe, in het derde persoon enkelvoud spreek. Misschien wel omdat het makkelijker is om tegen iemand anders te praten, terwijl ik dus in feite tegen mijzelf praat.
Weet je wat ik ook zo gek vind? Nu ik dit alles weet breng ik niet altijd in praktijk zoals God het bedoeld heeft. Ik maak nog steeds fouten. Ik wordt daarbij gelijk weer met de neus op de feiten gedrukt. Je bent maar en mens en je leeft en je leert.
En wat ik helemaal gek vind is dat wanneer ik met God praat meestal antwoord krijg. Soms komen de antwoorden in mijn hoofd dan komen de antwoorden weer via bepaalde signalen vanuit mijn omgeving.
Life is a miracle.
Ik hoop dat jullie mij nou niet raar gaan vinden dit geschreven te hebben.
Groetjes,
Panter
P.S.: God says hi
Ik zal eerst eens vertellen hoe ik zelf God zie;
Niet als een oude man met een witte baard zittend op de troon in de hemel. Eigenlijk niet eens als mens figuur, maar eerder als een groot helder licht. Elk levend organisme heeft een ziel en elk ziel bevat een licht dat afkomstig van het grote heldere licht. Van God dus.
Als het levende organisme komt te overlijden zal het licht terugkeren naar God. Ons licht wordt dan geabsorbeerd door het licht van God en dan komen wij tot de conclusie dat wij eigenlijk een deel van elkaar zijn. Wij behoren bij elkaar. Alles keuzes die wij in ons leven hebben gemaakt, zowel de positieve als de negatieve keuzes, hebben effect gehad op onze omgeving en dus op God zelf, want wij zijn immers een deel van God zoals God een deel van ons is. Daarom wil God dat wij elkander en dus God zelf lief hebben. Het is de duivel die tegen ons liegt door te zeggen dat wij allemaal individualisten zijn die los staan van God, terwijl dit niet zo is.
En als er nieuw leven wordt geboren zal een stuk licht van God weer in het lichaam komen van de geborene zodat deze zelf weer keuzes kan maken, kan voelen, kortom, kan leven. Dat is de gift van het leven zelf. Dit proces zal oneindig blijven bestaan totdat er geen leven meer bestaat.
Het gekke is dat als ik tegen God praat, wat ik heel af en toe doe, in het derde persoon enkelvoud spreek. Misschien wel omdat het makkelijker is om tegen iemand anders te praten, terwijl ik dus in feite tegen mijzelf praat.
Weet je wat ik ook zo gek vind? Nu ik dit alles weet breng ik niet altijd in praktijk zoals God het bedoeld heeft. Ik maak nog steeds fouten. Ik wordt daarbij gelijk weer met de neus op de feiten gedrukt. Je bent maar en mens en je leeft en je leert.
En wat ik helemaal gek vind is dat wanneer ik met God praat meestal antwoord krijg. Soms komen de antwoorden in mijn hoofd dan komen de antwoorden weer via bepaalde signalen vanuit mijn omgeving.
Life is a miracle.
Ik hoop dat jullie mij nou niet raar gaan vinden dit geschreven te hebben.
Groetjes,
Panter
P.S.: God says hi
20 jan 2003
- meld ongepast verhaal
-
Roozzie
maandag 20 januari 2003 08:12
Ik vind het helemaal niet gek klinken hoor, en daarbij, je schrijft dit toch voor jezelf op, dus wat maakt het uit wie er wat van vindt? Het is JOUW overtuiging en niet de zijne (hare).
grtz R -
DimageX
maandag 20 januari 2003 11:05
"Niet als een oude man met een witte baard zittend op de troon in de hemel."
Ik ben Hervormd opgevoed en dat ben ik nu nog steeds en het gekke is dat ik bovenstaande pas te horen kreeg toen ik een jaar of 12 was. Daarvoor (als kind) geloofde ik gewoon in een lief oud vadertje. Wat jij beschrijft vind ik wel een mooie gedachte. We moeten er samen wat moois van maken en lief zijn voor elkaar en natuurlijk proberen te leven naar de regels die God ons gegeven heeft. Dit is en blijft altijd een leerproces en is niet altijd even gemakkelijk.
Leuk dat je dit op Mydiary schrijft. "Gaat heen en geeft het door aan een ieder die u onderweg tegen mocht komen". Dus ook op het internet
Chris -
Ice
maandag 20 januari 2003 13:48
Wauwie... ik kreeg spontaan kippenvel! Mooie theorie, maar hoezo mogen wij dan geen individuelen zijn? Iedereen heeft toch zijn eigen manier om zich te uitten? Maar dat van die vragen komt me wel een beetje bekend voor... vroeger had ik dat ook altijd. Dan vroeg ik me zelf wat af en zat toch te denken en te denken en dan opeens had ik het antwoord. Inderdaad van de omgeving. Maar nu heb ik dat eigenlijk helemaal niet meer. Ik heb me een beetje van God afgezonderd... thuis gaan we ook nooit naar de kerk, alleen ik zong altijd een gebedje voor het slapen gaan. Nu helemaal niet meer. Ik heb me ook zitten afvragen of er eigenlijk wel zoiets als "God" bestaat. Veel antwoorden heb ik niet, alleen vragen.
-
DimageX
maandag 20 januari 2003 15:03
Geloven betekend dat je iets zeker weet zonder dat je daar wonderen of bewijzen voor terug verwacht. Vergeet niet dat je ook na een paar jaar altijd bij God terug komen mag. Je kunt met al je gevoelens en problemen bij Hem terrecht. Het is nog niet te laat om het zingen van je gebedje weer in te voeren
-
Panter
maandag 20 januari 2003 15:47
Ice,
Wij zijn in feite allemaal individuen, ieder is uniek en op zichzelf staand. Daar is niks mis mee. Verder moet ieder zijn eigen invulling aan het leven geven. Wat ik met individualistisch bedoel is dat je niet uit het oog moet verliezen dat wij uiteindelijk bij elkaar horen. Je kunt niet iedereen gelukkig maken, maar je kunt wel rekening met anderen houden, want uiteindelijk wil jij door anderen net zo goed behandeld worden door anderen als dat jij goed anderen behandeld. Als wij alleen maar aan ikke ikke ikke denken gaat het mis en zolang wij in 'wij en zij' denken gaat het ook mis. Het is ook best gecompliceerd maar ik hoop dat je mij een beetje begrijpt.
Panter
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 23 okt 2007 1st love part II ( 3 )
- O 26 sep 2007 Perceptions ( 1 )
- O 19 jul 2007 Mijn bestemming ( 2 )
- O 26 jun 2007 tube lijm ( 1 )
- O 02 jan 2007 soft teardrops
- O 24 dec 2006 Kerstgedichtje ( 3 )
- O 16 feb 2006 morgen anders ( 6 )
- O 19 okt 2005 Sharing ( 3 )
- O 05 aug 2005 Deel VI reisverslag Oostenrijk/Italië ( 2 )
- O 24 jul 2005 vergeten stuk van het reisverslag IV
- O 22 jul 2005 Deel V reisverslag Oostenrijk ( 2 )
- O 22 jul 2005 Deel IV reisverslag oostenrijk ( 8 )
- O 22 jul 2005 deel III reisverslag oostenrijk ( 2 )
- O 21 jul 2005 La strada ( 8 )
- O 20 jul 2005 Deel II reisverslag Oostenrijk ( 3 )