Denk aan die gedachten
Ik heb nog wel gelachen
maar vaak heb ik ook pijn
moet ik vanavond huilen
hoe zal het morgen zijn?
Ik leef met heel veel vragen
veel leugens en verdriet
ik ben te laf om iets te zeggen
nee echt, dat durf ik niet
Vaak voel ik mij heel eenzaam
en ook heel erg alleen
toch gek, want ik heb zoveel
lieve mensen om mij heen
Boos op heel veel mensen
boos vanuit mijn hart
ik weet dat het geen zin heeft
maar ik voel me erg verward
Dit leven is niet leuk meer
hier wen ik echt nooit aan
wie kan en wil mij helpen
om ergens anders heen te gaan?
Ver weg van alle zorgen
misschien krijg ik wel spijt
omdat hier ook veel mensen zijn
en die wil ik ook niet kwijt
Denk niet dat ik nooit blij ben
ik lach soms heel erg veel
maar komt dat echt vanuit mijn hart
of enkel uit mijn keel
Mijn leven is net een achtbaan
dan weer hard, en dan weer zacht
maar hoe weet ik nu toch zeker
dat er iemand is die op mij wacht
Iemand die me kennen wil
of ik nu huil of lach
wat zou ik dan gelukkig zijn
wanneer komt die fijne dag
Het is de dag dat ik naar buiten loop
en schreeuw: Ik ben zo blij
Maar dat ik ook mag zeggen
Het gaat niet goed met mij
kleinmeid, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende