denkfase in gedachten
gebroken en eenzaam
in mijn kamer
helemaal alleen
door schaamte en haat
huilend als een bijna vermoorde schaap
mijn hart is niet meer van staal
het is doorbroken met een vreselijke taal
de taal van gebroken liefde
ik deed jou niks aan
maar jij liet je woede gaan
en moest met een ander gaan
ik kan wel je bloed op gaan drinken met plezier
maar het geeft geen kick meer
ik moet mezelf van jou losbreken
anders zit ik alleen maar haat te kweken
dit is niet wat ik wil
maar het moet
met een pijnlijke schreeuw
laat ik deze shit achter
en ga verder
met de toekomst
die zit te wachten
Gibsy2, man, 37 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende