Diep Nadenkend..

Mijn verstand staat op Nul.
ik wil niet nadenken over de gevolgen die zullen optreden.
dat is voor mij niet belangrijk.
ik leef nu.
hier en nu
ik denk niet aan morgen, ik denk zelfs niet aan wat ik over 10 minuten doe!
wat nu gebeurt is belangrijk voor mij, niet wat daar na komt.
oké.. nadenken over de consequenties is wel logisch en kan geen kwaad, maar ik denk daar liever niet aan.
ik leef met de minuut en niet met de dag.
ik leef mee met mijn gevoelens in een wirwar van haat, liefde en pijn.
een emotionele achtbaan, daar zit ik in.
met ups en downs en op z'n momenten een kurkentrekker of looping die me dan in een waas van pijn en tranen laat.
ik haat dat, simpelweg.
soms wil ik alleen zijn, gewoon simpelweg alleen.
maar dat snappen sommige mensen niet..
die zien alleen mijn chaotische problemen in mijn hoofd.
mijn probleem is dat mensen me niet met rust laten.
tuurlijk stel ik het op prijs dat mensen me willen helpen maar soms is de enige hulp die ik nodig heb alleen zijn.
even mijn gedachtes en gevoelens op papier zetten, naar mijn lievelingsmuziek luisteren en heerlijk mijn tranen laten vloeien.
dat is iets wat ik pas heb geleerd.
huilen.
het is een opluchting, al laat ik mezelf dan wel van mijn kwetsbaarste kant zien.
het lucht op,ik voel me er beter door.
mijn agressie kwijt kunnen door een enorme trap tegen mijn bureaustoel te geven lucht ook immens op.
maar dan komt weer de tijd dat ik kalmeerpillen in moet nemen en met veel tegenzin en inwendige stroggel neem ik hem in mijn mond en spoel de nare nasmaak weg.
ik denk te veel, zeggen mijn ouders.
ik ben niet goed bezig en leid mijn leven naar de tering.
een hulpeloos kind met waanideeen en een eeuwige strijd naar aandacht door zich aan te stellen..zo noemen ze mij.
in simpele woorden; ik ben gek.
Gek, prettig gestoord, het is allemaal hetzelfde.
ik snap alleen niet waarom mijn moeder, mijn bloedeigen moeder, mij een wanhopig nymfomanisch kutkind noemt.
ik ben niet verslaafd aan seks.
stom wijf
maar als ik dan tegenspreek krijg ik meteen een knal.
mijn mening telt niet,mijn mening is niet nodig.
mijn mening is waardeloos
en dan word ik naar de psycholoog gebracht omdat ik gek zou zijn..
ik ben niet degene met gare ideeen in m'n hoofd.
mijn moeder wilt dood.
mijn vader ligt op sterven.
mijn broer haalt niets uit zijn leven en leeft diep in de schulden.
het zit in de familie.
personen die gek zijn.
maar dat zou niet genetisch moeten zijn..
ieder z'n eigen gevoel, eigen gedachtes, eigen mening.
iedereen is uniek
iedereen hoort uniek te zijn.
niemand hoort hetzelfde te zijn.
en dan vraag ik me af; waarom wilt iedereen zo graag iemand anders zijn of op iemand anders lijken?
ik zie daar het nut niet meer van in.
iedereen is anders.
iedereen is mooi op z'n eigen manier.
al zie je dat soms zelf niet in.
iedereen heeft een mooi uiterlijk.
of je nou sproeten hebt of een wipneus..
een spleetje tussen je tanden of mollig bent..
LEKKER BOEIEND
iedereen is mooi.