Alweer zeker twee jaar geleden had ik de 100 dagen zelfliefde challenge, waarbij ik elke dag opschreef waar ik goed in was of dingen waar ik blij van werd.
Ik denk dat het goed is om regelmatig stil te staan bij dingen die waar je goed in bent of die je leuk vindt. Zoals de meeste nu wel weten, ben ik bij een netwerkbijeenkomst gegaan. Elke week komen we bij elkaar - en ik ben ook al een paar keer bij een andere soortgelijke groep in de regio geweest. En ik ontdek nu dingen waar ik goed in ben én die ik leuk vind.
Vroeger, op de basisschool, vond ik spreekbeurten geven leuk. Het zat in me. Ik hield volgens de juf de hele klas in de gaten of iedereen wel aan het opletten was. Ik vond het niet eng en zorgde er altijd voor dat ik goed voorbereid ben. Daarna ging ik naar de middelbare school, werd ik gepest, creëerde ik een sociale fobie en was het gedaan met het praten met groepen.
Nu ben ik al ongeveer een jaar bezig met YouTube (al moet ik nu echt weer een filmpje maken), en het was in het begin eng, maar nu vind ik het leuk. Ook heb begin dit jaar een evenement gepresenteerd en ben ik sinds vorig jaar bezig met het geven van cursussen.
Door het netwerk merk ik pas echt hoe leuk ik het vind om te presenteren voor een groep en hoe goed het me afgaat. Ik moet wekelijks een elevator pitch geven en ik maak er een sport van om wekelijks iets anders te vertellen. Ik schrijf immers teksten dus als ik mezelf met een pitch niet kan verkopen... En ik merk echt - zeker als ik de andere pitches hoor - dat dit talent echt niet voor iedereen is weggelegd. Ik heb nu ook al een paar keer een pitch voor iemand anders moeten geven die er niet was bij een andere locatie en ik merk gewoon aan de reacties dat mensen onder de indruk zijn. Het is me gelukt om een paar heel belangrijke mensen voor me te winnen, waar ik in de toekomst mee ga samenwerken en waar mogelijk heel veel uit kan komen. Dit kreeg ik voor elkaar, puur door mijn pitches.
Door het netwerken merk ik ook de regeltante in me. Ik vind het heerlijk om dingen te bedenken, met mensen om de tafel te zitten, projecten op te zetten. En ook dat ben ik nu volop aan het doen. Ik krijg er energie van, ik vind het zo onwijs leuk.
En ik heb onlangs weer een cursus gegeven, waar ik opnieuw merkte hoe ontzettend snel en makkelijk ik feedback op andermans schrijfwerk kan geven. Iets dat mij natuurlijk afgaat en waarvan ik nooit bewust van was. Ik vond het normaal om die fouten te zien, maar nu merk ik pas dat het best uitzonderlijk is en dat het echt wel knap is wat ik kan.
Het is goed om stil te staan bij zulke dingen. Ik besef het me echt niet altijd, maar ik heb echt veel meer in me zitten dan ik altijd had gedacht en wat ik altijd geloofde. Moet je nagaan hoe lang je in een soort gevangenis kan zetten nadat je wat heftigs meegemaakt hebt.
Die netwerkclub gaat echt fantastisch worden. Ik ga er echt mooie dingen uithalen, weet ik zeker, al is het maar op persoonlijk vlak en qua nieuwe inzichten.