Doet het je wel wat?

Zoals sommige hier weten, woon ik weer thuis.
Ik heb het hier echt onwijs moeilijk mee, echt niet normaal.
Elk moment dat ik hier ben voel ik me boos, gefrustreerd, onbegrepen of verdrietig.

Waarom? Omdat hij alleen maar aan zichzelf denkt en niet beseft wat de consequenties van zijn keuzes zijn.
Daarnaast hadden we samen besloten samen te gaan wonen en nu bepaalt hij gewoon dat ik maar terug naar me ouders moet en dat we maar even niet samen moet wonen. Maar mijn mening? Mijn gevoelens? Die doen er totaal niet toe.

Ook nu ik hem vertel dat ik maar bij iemand anders tijdelijk moet gaan logeren, bied ie niet eens wat aan.
Ik moet dan in een vet kut dorp gaan wonen tijdelijk, wat vet onhandig is met school en werk.
Het enige wat ie zegt is dat ie het niet slim vind. Maar als ik hem zeg wat is me optie dan, onder een brug wonen?
Reageert ie ook niet eens op, misschien met een oke.

Het geeft me gewoon het gevoel alsof ie helemaal niet om me geeft. Maar dat ik gewoon lekker makkelijk voor hem ben en dat daarom onze relatie door blijft gaan. Hij heeft alle ruimte, het huis waar we samen in woonden en in de periode dat ik het nodig heb en ik het moeilijk heb kan ik niet eens bij hem terecht.
Wat is dat dan voor relatie? Als je van iemand houd en diegene heb je hulp nodig en je heb de middelen, bied je diegene toch alle hulp aan?

Nu ook, moet ik huilen. waarom? Omdat ik me gewoon totaal ongewild voel door degene waar ik zielsveel van hou.
Het voelt alsof ik er niet toe doe, alsof ik niet belangrijk genoeg ben.

Nja ik weet het eigenlijk ook gewoon allemaal niet meer, behalve dat ik dit nauwelijks trek.
Ik ga maar weer