Ik mis je.

Wij zo apart, zo hoort het niet.
Ik mis je zo erg, ookal zijn we maar 5 minuten van elkaar gescheiden.
Waarom moeten wij dit nou allemaal meemaken.

Eerst ik ziek en nu jij geestelijk ziek.
Dit hoort onze tijd te zijn, een tijd waar wij van horen te genieten.
Tijd van wij die gaan bouwen aan ons leven, samen.

Elke dag valt het me weer zwaarder om niet bij jou te zijn.
En wanneer we dan eindelijk samen zijn, breekt het iedere keer weer me hart als ik je daar achter moet laten.

Maar schat, geloof in ons.
Het is nu zwaar, maar wij komen er wel doorheen, wij slepen ons er wel doorheen.
Wij zijn vechters, en dit gevecht gaan wij aan, samen strijden we ons er doorheen.

Ik verlaat je nooit, en laat je nooit alleen het gevecht vechten.

Ik hou van je.

29 okt 2012 - bewerkt op 29 okt 2012 - meld ongepast verhaal

Tequilla, vrouw, 31 jaar

O 01 mrt 2015 Zwanger en kwaaltjes ( 4 )
O 02 apr 2013 Waarom? ( 1 )
O 26 mrt 2013 Als ik had geweten. ( 2 )
O 21 feb 2013 Praten? ( 5 )
O 07 feb 2013 Gelukkig. ( 2 )
O 04 feb 2013 Van dag tot dag.
O 20 jan 2013 Definitief. ( 4 )
O 20 jan 2013 Tijd om hem achter me te laten?
O 12 jan 2013 Onbeschoft en asociaal. ( 3 )
O 05 jan 2013 Diagnose. ( 1 )
O 05 jan 2013 Alcohol. ( 2 )
O 30 dec 2012 Verslonzen.
O 22 dec 2012 Te ver. ( 2 )
O 13 dec 2012 Rekening houden, behalve met mij. ( 2 )
O 12 dec 2012 Je kan het niet.

vorige volgende