Dogma's

Het gevoel dat ik iets moet, dat overheerst altijd. Het is zo moeilijk om gewoon te zijn en niet continue rekening te houden met iemands verwachtingen over mij die ik zelf verzonnen heb. Het gaat helemaal nergens over al dat zinloze gedenk over zaken die onmogelijk te voorzien zijn. Het volvoeren van door jezelf verzonnen wensen van anderen. Hoe moeilijk kan je het jezelf maken.
Maar goed, uiteindelijk schijnt allemaal te beginnen met bewustwording van waaruit je verder kan gaan om jezelf te "verbeteren". In iedere geval proberen af te komen van ongewenste zaken zodat je onbezorgd door het leven kan gaan. Maar hoe kom je af van je eigen dogma's en kan je raad die je aan anderen geeft op jezelf toepassen.
Pfff, lekker moe worden van jezelf zo.