dood op
sorry mordi, ik lees morgen of later wel,
ik kan me kop er niet bij houden
sorry rest, ik lees wel wanneer ik aan gesterkt ben
sorry mezelf, je bent te moe om aan zelfmoord te denken.
te moe om depressief te zijn
te moe om iets te willen
anders dan vorige dagen
een verpleegster die me mijn medicijnen komt brengen
die me geruststellend toe spreekt
die me me bed in jaagt als ik weer afdwaal
moedeloos
hopeloos
ellendig
en te moe om het ook maar enigzins te beleven
slechts de woorden komen in me op
maar verder dan de betekenis kom ik niet meer
dagen zijn te kort
werkdagen te lang
ik word grijs
en zelfs dat maakt me niet meer bang.
mahakala, man, 47 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende