Doolhof .

Moest gisteren met de hond naar de dierenarts. Die dierenarts is pas verhuisd met zijn praktijk en ik was er nog niet geweest . Maar voorheen had hij zo n lekker knus praktijkje.
Een wachtkamer en 2 behandelkamers . Heel overzichtelijk,zelfs voor mij met mijn beroerde richtingsgevoel . Ik verdwaal namelijk niet alleen op straat maar ook rustig in een iets te groot gebouw .
Ik heb er bijvoorbeeld op de middelbare school een half jaar over gedaan om sommige klassen te vinden . Tot die tijd hobbelde ik gewoon achter mijn klasgenoten aan...

Maar goed,die dierenarts dus . Hond Joris liep eerst vrolijk met me mee.
Totdat we voor de deur van de dierenarts stonden...Hij gooide zich in 1 klap op z'n rug en weigerde door te lopen...En dat terwijl hij daar dus nog nooit was geweest ! Misschien de geur ofzo ?
Er zat niks anders op dan om dat kereltje onder mijn arm te nemen en zo naar binnen te gaan .

Ik was nog niet over de drempel,of ik hoor een chagerijnige stem zeggen :''Zet'm maar op de weegschaal,hij moet gewogen worden .'' Hè dat was nieuw maar goed....hond op de weegschaal .
Weleens geprobeerd ? Zo'n tegenstribbelend beessie stil te laten staan op een weegschaal ?
Nou dat valt niet mee . Maar uiteindelijk is het gelukt...min of meer .
En toen begon de ellende...waar moet ik heen ?
Die assistente vertelde het wel maar dat ging in steno....wat een mens...hadden ze die soms gratis bij die nieuwe tent gekregen...
Op goed geluk maar gaan lopen..en ja hoor ik weet niet hoe ik er gekomen ben,maar na enige tijd zoeken,vond ik de wachtkamer . Tenminste er zaten mensen met dieren te wachten,dus dat moest goed zijnnahnah .

Toen begon het wachten....en wachten....en wachten...
Al die andere beesten lagen rustig,maar die van mij had zoiets van:Tjezus wat een saaie zooi hier..
kunnen we niet gewoon weer stiekem weggaan ?
En niemand in die wachtkamer zei iets...lekker gezellig . Het was zo stil,ik durfde amper adem te halen .
Na zeker anderhalf uur wachten waren we eindelijk aan de beurt .
Ik liep achter die arts aan door een hele lange gang . Hond rennen,blij dat hij z'n pootjes kon strekken .
Wist hij veel . Eenmaal binnen gedroeg hij zich als een stoere bouvier..hij gaf geen kick toen die vreemde vent in zijn oren keek . Die kerel mompelde wat en haalde een dwarsdoorsnede van een oor van de plank en ging mij uitgebreid vertellen hoe het oor van de hond werkt verward .
(Als hij zulke dingen bij iedereen doet dan begrijp ik waarom ik zo achterlijk lang moest wachten)
Ik mompelde maar van : O...o jaja...

De hond kreeg oordruppels en die kon ik bij de balie afhalen . Bij Miss chaggie dus..
Toen kon ik de spreekkamer weer uit . Dus ik draai me om en zie 3 deuren..
En ik denk...ojee...door welke ben ik nou binnen gekomen ? Dan kun je op goed geluk een deur openrukken,maar voor hetzelfde geld sta je ineens in de bezemkast.. Staat ook weer raar...
Dus ik vraag (blozen ):''Welke deur moet ik nemen?'' ''De middelste.'' ''O ja bedankt !''
''En dan loopt u linksaf,dan rechtsaf en dan de derde weer links..''
De moed zakt mij alweer in de schoenen....Gelukkig is mijn hond slimmer dan ik,hij sleurt me richting
uitgang..en dus de balie . Ik krijg een flesje met 30 ml inhoud .
En dan moet ik afrekenen...62 euro zegt ze....geschokt
Ik probeer niet met m'n ogen te knipperen en betaal met mijn pin.
Als ik naar buiten loop bedenk ik me dat het een koopje is .
Ze hebben me 2 uur van de straat gehouden,ik heb een biologieles gehad en een ritje door een doolhof .
(wat een attractie op zich is ) En dat alles voor maar 62 euro .
Ik denk alleen dat Joris er maar niks aan vond .Ik betwijfel of hij nog eens mee wil...
08 feb 2008 - bewerkt op 08 feb 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van kruidje
kruidje, vrouw, 56 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende