Door mijn eigen leugens...

Het was dus de bedoeling dat mijn ouders gisteravond na het eten naar Rotterdam zouden vertrekken voor het hele weekend en dat ze dus morgenavond pas weer terug zouden komen. Dit was voor mij dé kans natuurlijk. Ze wisten dat ik uit zou gaan gisteravond met de hele groep (Sharona, Belén, Jaimy, Marieke, Pleun, Jamie, Jessica, Kelly, Esteban, Sam, Ryan, Chais, Melvin etc.) en om ze niet te laat te laten vertrekken zei ik dat ik om half 12 opgehaald zou worden door Myrea's ouders en we met z'n alle naar de stad zouden gaan en ik daarna bij Jaimy zou slapen het hele weekend. Ik zou dus niet thuis zijn, maar bij een vriendin en daarmee stelde ik m'n ouders gerust. De werkelijkheid was anders, om 9 uur zou namelijk mijn vriend komen, we zouden om half 12 de bus nemen, uitgaan en dan zouden m'n vriend en Jaimy bij mij thuis slapen. Want een huis zonder ouders is gewoon dé place to be. We hadden al flessen drank gehaald, chips, aardbeien etc. etc. alles om het tot een succesvol weekend te maken.

Stonden me ouders gisteren op het punt te vertrekken, belt m'n tante (waar ze dus zouden logeren) om te zeggen dat het niet door kan gaan. Alles viel natuurlijk in duigen want ik zou ten eerste niet opgehaald worden om uit te gaan, ten tweede zou ik bij Jaimy slapen maar zij had al gezegd dat ze bij mij sliep en ten derde, m'n vriend zou blijven slapen. Wat een ramp! M'n hersenen draaiden op volle toeren en het noodplan kwam nét op tijd.

Ik belde Sharona op om te vragen of ik voor 5 minuten bij haar kon zijn. Ik legde het volgende uit:
Ik zou tegen m'n vader zeggen dat de plannen veranderd waren omdat Myrea niet meer mee uit zou gaan en dus die ouders niet meer konden rijden en dat iedereen nu om half 9 bij Sharona zou verzamelen. Papa zou mij dan bij haar afzetten, naar huis gaan en ik zou om 9 uur Stuart op kunnen halen bij de heyhoef. Ik haalde hem op, we haalden meer drank en gingen bij Sharona even zitten, zodat ik haar kon bedanken met een fles canei. We spraken af dat we om 11 uur bij de bushalte zouden staan, zodat we samen naar de stad konden gaan. Dus Stuart en ik zijn gezellig in een parkje gaan zitten en hebben de grootste lol gehad met onze zatte koppen. Heb me er dus uiteindelijk toch wel redelijk uit weten te redden en er een leuke avond van weten te maken. Maar die stress toen ik hoorde dat het weekendje van me ouders niet meer doorging, pfoe dat was een hel.
31 mei 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van kls*
kls*, vrouw, 32 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende