had ik gister
gedronken verdronken
wat was er dan nu met mij gebeurt?
was ik dan nu katerig
en de avond betreurd ?
ik had me klem kunnen zuipen
mijn verdriet en pijn verdrinkend
dieper in een hell verdronken
en in verliefdheid verzonken?
ik heb me groot gehouden
mijn emotiess niet laten gaan
ik kon dat gister
niet geheel bewust
en onbewust niet aan
denkend aan de troep
die ik maak van mijn leven
heb ik me uitstel
van het onvermijdelijke gegeven
misschien nu
deze dag
de eenzaamheid op de proef stellend
de traan wisselend voor gelach
nooit lijkt het volledig verloren
de verliefdheid die ik voel
die ik zo hevig kan beleven
en verberg
om zo af en toe
aan een sluimerende verliefdheid
toe te kunnen geven
stil hou ik me
niemand zal t meer horen
wat mijn hart zingt
met verliefde koren
niemand zal t ooit horen
NIEMAND ZAL
mijn VERLIEFDHEID ZIEN
want ik schuif t wel weg
met een leugen
dat niemand mij verdient