dun papier

En dan zegt ze dat ik gerust mag zijn,
dat ik niet meer moet hopen,
dat ik niet meer moet proberen,
het helpt toch niet.
Ge zijt helemaal alleen,
zoals iedereen altijd en overal alleen is
in alle talen.
Ge zijt bloot en weerloos.
Ge zijt gemaakt van dun papier.
Eén windvlaag en ge vliegt omver.
Het is niet dat de anderen u niet willen helpen,
het is dat ze zelf gemaakt zijn van dun papier.
Eén scheurtje en ze scheuren.
En ge kijkt naar mij en ge ziet uzelf staan.
En ge zegt tegen uzelf wat ge altijd al geweten hebt,
dat uw pijn voor u alleen is.
Niemand anders kan eraan,
niemand anders heeft er weet van
en dat is goed zo.
Zo zijn we vrienden.
Dat soort vrienden zijn we.
We proberen niet,
hopen niet,
we kijken.
We kijken elkaar aan en we zeggen:
kom, leg uw pijn maar hier bij mij,
het zal geen grammetje helpen.
Kom, leg uw hoofd in mijn schoot,
dat ik u aai,
dat ik u zeg dat ge van geluk moogt spreken
dat ge niets betekent.
Kom dichterbij, kom,
ik heb u niets te bieden.
Kom, vertel mij uw verhaal.
Ik beloof, ik zal er niets van snappen.
Kom, leg u in een bolleke aan mijn voeten.
Ik zal een lied zingen voor u,
over niks.


- Wim helsen.
08 apr 2009 - bewerkt op 08 apr 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van weetikveel
weetikveel, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende