Dwars

De laatste tijd lijkt het wel of steeds meer dingen mij dwars zitten.
Ik irriteer me aan de kleinste dingen, maar ook aan grote. Ligt het aan mij, of aan de ander?
Dit zijn dingen waar ik meer over nadenk dan eigenlijk zou moeten.
En als de irritaties echt te groot worden, hoe kap je zo een 'vriendschap' dan af?

Eigenlijk heb ik al meer dan genoeg aan mijn hoofd.
Hertentamens, een nieuw blok met leerstof waar je u tegen zegt, financiële tegenvallers en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Om nog even terug te komen op de irritaties.
Ik denk dat iedereen er wel eens last van heeft maar ik vind het toch erg lastig om mee om te gaan.
Een studiegenoot/vriendin van mij heeft de gave om overal een wedstrijd van te maken.
Wie het minst eet, wie het dunst is, wie het minst weegt (wat nogal ironisch is want ze is geloof ik twee koppen kleiner dan ik), wie de hoogste cijfers haalt en wie het meest succesvol is in het leven.
Dat laatste is nog al grappig, want wij hebben beide blijkbaar een hele andere invulling van het woord succesvol.
Bij mij houdt succesvol in dat ik mijn doelen bereikt heb. En mijn doelen zijn mijn studie afmaken, en gelukkig zijn met mijn vriend.
Bij haar betekent succesvol slanker dan ik zijn, een vriend krijgen, een groter huis dan het mijne krijgen, hogere cijfers halen dan ik etc.
Ik word zo moe van de competitie die zij telkens opzoekt. Ik kan er niks aan doen dat ik alles kan eten zonder dik te worden, en al word ik wel dik, I don't care als ik maar gelukkig ben en mezelf in de spiegel kan aankijken. Ik kan er niks aan doen dat we een leuk huis hebben en ik een fijne relatie met mijn vriend heb, ik kan er niks aan doen!
Hoe maak ik haar duidelijk dat ik meer afstand van haar wil nemen zonder ruzie te krijgen. Want we zitten wel bij elkaar in de klas en we moeten wel diverse projecten met elkaar maken.

Dit soort dingen nemen mijn dagelijkse gedachten over, en dit zijn nou juist de dingen waar ik niet over na wil denken.
Er moet toch een manier zijn om dit alles uit mijn hoofd te krijgen.