echo

Vandaag ging ik rond een uurtje of half 12 even bij de dokter langs. Natuurlijk liep de vorige afspraak uit dus kon ik nog wat extra zenuwen opbouwen in de wachtruimte. Mijn eerste echo, oh zo spannend. De uitkomst maakte ik mij het minste druk om, de echo zelf zag ik tegenop. Op de gemiddelde echo van de zoveelste zwangere vrouw kon ik nooit ook maar iets herkennen. Zal dat vandaag ook het geval zijn? Zou ik gewoon braaf ja knikken en nee denken als de dokter vol passie van alles aanwijst? Ach gelukkig ging het ook niet om mijn kleine kindje, maar we gingen vogels spotten. Vogels spotten? Yeah, het blijkt dus dat de aanhechtingen van je spieren op vogelbekjes lijken. Tenminste als ze helemaal goed zijn. De eerste spier in mijn linker schouder werd bekeken, de dokter wees rustig aan wat, wat was en ik begreep het ook nog. Die zag er goed uit, op naar de volgende. Ook weer geen probleem. Ondertussen zag ik bepaalde dingen al voordat hij het nog een keer vertelde dus ik begon hier best goed in te worden. Tenslotte kwamen we bij de 3e spier. Daar werden 2 dingen duidelijk. De kap was nog goed heel, de spier bewoog goed onder de kap maar iets verderop zat een zwart gat. Dat zwartte gat betekend dus dat ik een slijmbeursontsteking heb. Maar gelukkig is dat niet het enige. Het laatste vogelbekje die we bekeken (dus de laatste spier) stond open. Dit zag er echt net uit als een openstaand vogelbekje. Het onderste van het bekje zat nog goed vast, dan een stukje "niks" en dan het bovenste van het bekje. Dus nu moet ik mijn schouder een hoop rust gaan geven en hopen dat het bekje weer sluit en goed vast gaat zitten. Mocht ik over 5 weken nog last hebben dan gaan we voor de 2e echo..

Best geinig wat er binnen een week met mijn schouder gebeurd is;
Uit de kom, ow nee toch niet>sleutelbeen gebroken, ow nee toch niet>gewoon gekneusd, ownee toch niet>slijmbeurs ontsteking en gescheurde spier, helaas wel