Een bitter verlies

Jullie vragen je vast af waarom deze poppetjes er staan.

Ik kreeg net even dood vrolijk te horen dat een vriend van me zelfmoord heeft gepleegd. Iets waar ik al een tijdje bang voor was.
Hij is vanmorgen door zijn moeder gevonden. Medelijden met die moeder. Die zal voor altijd een trauma houden.
Maar doen we dat niet allemaal?
Houden we er niet allemaal een trauma aan over als we iemand verliezen aan de dood? Op wat voor manier dan ook.
We zullen het ons altijd kunnen herinneren. En elke keer als we aan die persoon zullen denken zullen we de pijn weer voelen.
Ik heb nu dus 8 vrienden verloren aan leukemie en zelfmoord. En het is verschrikkelijk. Elke keer als ik een naam hoor van een van die jongens, breekt mijn hart weer.
Of het nou ECHT zijn naam was, ofdat het nou zijn naam was die voor iemand anders bedoeld was, het blijft me pijn doen.

en ik zal ze altijd herinneren als fantastische jongens.
Ook deze jongen was zo leuk.
Hij wou alleen niet meer. Maar toch bleef hij door vechten. Helaas heeft zijn hart nu het gevecht gewonnen en deed hij wat hij al zo vaak probeerde.
Ik vind het verschrikkelijk en ik zit hier dan ook heel hard te huilen.
Eigenlijk zou ik nu naar zijn huis moeten gaan om zijn zus te troosten, maar ik kan het niet.
Ik weet dat ik dan gek wordt. En dan kan ik toch niet troosten. Dus ik stort mijn hart hier maar uit.
En hoop dat het een beetje helpt.
Zijn zus kan het echt niet hebben. Ik weet het. Ik heb dan ook heel medelijden met haar. En natuurlijk voor iedereen die hem gekend heeft.
Ik vind het zo erg. Ik weet voor de rest niet meer wat ik er over moet zeggen. Maar ik kan er echt niet meer tegen.
Elke dag vraag ik me weer af: Wie is de volgende.
en je wil niet weten wat voor een kutgevoel het is om zo door het leven te lopen.
Met de gedachte: wie is de volgende?
Je wordt soms zelfs bang om nieuwe contacten te maken met mensen omdat je bang bent dat zij het zullen zijn en je nog meer pijn krijgt.
Maar dan bedenk ik dat het oneerlijk is tegenover die mensen. Omdat ze niet weten wat er aan de hand is.

Ik voel me nu echt zo hopeloos. Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Ik wil hem gewoon terug.
En ik wil hem nit kwijt.
Nooit wil ik die lieve jongen die er altijd voor me was (al had hij mij vaker nodig vanwege problemen) kwijt.
Maar ik kan er niets meer aan doen.
Ik ben hem dan echt kwijt sinds vanmorgen. En dat maakt me echt kapot.
Zo langzamerhand ben ik toch wel een beetje bang om binnenkort ook dood te gaan.
Omdat mijn hart langzaam afbrokkelt van alle pijn die ik nu onder ga.

Kusz
MDJ

MDJ, man, 33 jaar

• Blondie2 donderdag 04 september 2008 16:44
  Sterkte!
• meid (opgeheven op 16-6-2011) donderdag 04 september 2008 16:50
  Vreselijk. En huilen is niet erg, als je niet huilt is dat een teken van zwakte. Huil maar uit, en ik heb een schouder voor je!
  Sterkte lieverd
• Stephanii donderdag 04 september 2008 16:59
  Heel erg veel sterkte.. Ik ken je pijn. Nogmaals sterkte
• *Samen* donderdag 04 september 2008 17:17
  Heel erg veel sterkte, kan me een voorstelling maken van hoe moeilijk het kan zijn. Blijf volhouden, ik weet dat je het kan. Ik vecht met je mee! ik hoop dat het je niet teveel opbreekt. Ik geef écht om je, hoe moeilijk het soms ook gaat. Hele dikke knuffel, hang in there.
• Caro_Bones donderdag 04 september 2008 20:08
  Jeetje..ik weet niet echt wat ik moet zeggen.
  Jij moet echt een heel erg sterk persoon zijn dat je je nogsteeds staande kan houden na zoveel..
  Heel erg veel sterkte, en blijf sterk.
  

• O 26 dec 2008 Verscheurd
• O 26 dec 2008 Gezelligheid
• O 26 dec 2008 Oneerlijk   ( 1 )
• O 18 dec 2008 Afgelopen jaar   ( 1 )
• O 13 nov 2008 Verleden   ( 2 )
• O 07 nov 2008 tijdje weggeweest   ( 1 )
• O 18 okt 2008 Vakantie   ( 2 )
• O 16 okt 2008 Die meid...   ( 1 )
• O 16 okt 2008 Over en uit...   ( 3 )
• O 14 okt 2008 Betere tijden?
• O 13 okt 2008 Drukte in mijn hoofd   ( 2 )
• O 13 okt 2008 Op verzoek van verschillenden   ( 2 )
• O 12 okt 2008 Gedachten aan Lara   ( 1 )
• O 12 okt 2008 Lara R.I.P
• O 10 okt 2008 Rustig....   ( 1 )