Gedachten aan Lara
Elk moment van de dag zit ik over haar na te denken.
Hoe erg ik haar verhalen zal missen. Hoe erg ik de leuke gesprekken met haar zal missen.
Hoe erg het ook is dat zo jong al iemand dood gaat door een ziekte die zo erg is.
Ik vind het zo erg. Ik heb er vandaag al een verhaaltje over geschreven, maar ik vind het echt zo erg. We missen haar hier.
Lara hoorde hier. Hier lazen de mensen haar gedachten. Hier konden mensen met haar mee leven. En dat nog steeds doen.
We missen haar hier echt.
Ik vind het zo vervelend. De mensen die hier zijn die zoveel verdriet hebben. Ik kende haar dan niet persoonlijk, maar heb wel veel verhalen van haar gelezen.
En in die verhalen zag je een sterke Lara. Een Lara die vocht voor het leven.
Een Lara die vocht tegen haar ziekte. Een ziekte die zo ernstig is.
Dat je wel heel sterk moest zijn om die te overwinnen. En helaas was Lara dit niet. Maar toch bleef ze door vechten. Ze wou de ziekte over winnen.
Maar uiteindelijk is het haar helaas toch niet gelukt. En hoe erg het ook is, ik blijf bedenken dat ze ht nu goed heeft.
Dat ze nu de rust heeft die ze verdiend. De eeuwige rust. Een leven zonder pijn en verdriet.
Hoe erg het ook voor de nabestaanden is, we moeten nu aan LAra denken. En Lara heeft toch weer bewezen, dat je ondanks een ernstige ziekte toch een goed leven kan hebben. ook al is die TE kort.
Ze maakte er wat van en ze vocht elke dag.
Lara, je was een top meid. Je was een sterke meid. Ik heb in elk geval uit je verhalen kunnen lezen dat je vocht.
En anderen denk ik ook wel.
We missen je hier.
En we zullen nog lang aan je denken en je zeker nooit vergeten.
Liefs
MDJ
Hoe erg ik haar verhalen zal missen. Hoe erg ik de leuke gesprekken met haar zal missen.
Hoe erg het ook is dat zo jong al iemand dood gaat door een ziekte die zo erg is.
Ik vind het zo erg. Ik heb er vandaag al een verhaaltje over geschreven, maar ik vind het echt zo erg. We missen haar hier.
Lara hoorde hier. Hier lazen de mensen haar gedachten. Hier konden mensen met haar mee leven. En dat nog steeds doen.
We missen haar hier echt.
Ik vind het zo vervelend. De mensen die hier zijn die zoveel verdriet hebben. Ik kende haar dan niet persoonlijk, maar heb wel veel verhalen van haar gelezen.
En in die verhalen zag je een sterke Lara. Een Lara die vocht voor het leven.
Een Lara die vocht tegen haar ziekte. Een ziekte die zo ernstig is.
Dat je wel heel sterk moest zijn om die te overwinnen. En helaas was Lara dit niet. Maar toch bleef ze door vechten. Ze wou de ziekte over winnen.
Maar uiteindelijk is het haar helaas toch niet gelukt. En hoe erg het ook is, ik blijf bedenken dat ze ht nu goed heeft.
Dat ze nu de rust heeft die ze verdiend. De eeuwige rust. Een leven zonder pijn en verdriet.
Hoe erg het ook voor de nabestaanden is, we moeten nu aan LAra denken. En Lara heeft toch weer bewezen, dat je ondanks een ernstige ziekte toch een goed leven kan hebben. ook al is die TE kort.
Ze maakte er wat van en ze vocht elke dag.
Lara, je was een top meid. Je was een sterke meid. Ik heb in elk geval uit je verhalen kunnen lezen dat je vocht.
En anderen denk ik ook wel.
We missen je hier.
En we zullen nog lang aan je denken en je zeker nooit vergeten.
Liefs
MDJ
12 okt 2008 - bewerkt op 12 okt 2008
- meld ongepast verhaal
-
Chan
zondag 12 oktober 2008 16:42
Mooi geschreven
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 26 dec 2008 Verscheurd
- O 26 dec 2008 Gezelligheid
- O 26 dec 2008 Oneerlijk ( 1 )
- O 18 dec 2008 Afgelopen jaar ( 1 )
- O 13 nov 2008 Verleden ( 2 )
- O 07 nov 2008 tijdje weggeweest ( 1 )
- O 18 okt 2008 Vakantie ( 2 )
- O 16 okt 2008 Die meid... ( 1 )
- O 16 okt 2008 Over en uit... ( 3 )
- O 14 okt 2008 Betere tijden?
- O 13 okt 2008 Drukte in mijn hoofd ( 2 )
- O 13 okt 2008 Op verzoek van verschillenden ( 2 )
- O 12 okt 2008 Gedachten aan Lara ( 1 )
- O 12 okt 2008 Lara R.I.P
- O 10 okt 2008 Rustig.... ( 1 )