Een boek schrijven
Een boek schrijven is een hele klus. De ene keer heb je het verhaal heel goed in je hoofd en de andere keer worstel je ermee. Het lijkt soms alsof ik meer worstel, dan dat ik echt een goede schrijfflow heb. En meer dan eens heb ik mezelf vervloekt: waarom kies ik een bepaald onderwerp? Waarom doe ik niet het standaard: ‘vrouw wordt verliefd op een man. Ze hebben een misverstand, en ruzie. En dan komt alles weer goed.’
In plaats daarvan kies ik voor actuele, maatschappelijke onderwerpen. Wil ik dat de emoties en de gebeurtenissen realistisch zijn.
Hoe meer boeken ik schrijf, hoe kritischer ik op mezelf word. Het kan altijd beter. Er is altijd nog wel wat mis mee. En nu ik een boek aan het schrijven ben, waarin deels ervaringen verwerkt zitten die ik zelf heb meegemaakt, is het allemaal nog wat lastiger. Het moet grotendeels fictie zijn, maar ik ontkom er niet aan om eigen ervaringen en gedachtes te verwerken in het verhaal.
Maar, nu het verhaal meer en meer begint te vorderen, merk ik dat ook eindelijk meer en meer zin heb om vooral verder te schrijven. Ik wil het deze zomer afronden, zodat het in het voorjaar kan verschijnen. Ik ben hier al te lang mee bezig. Maar eindelijk vallen puzzelstukjes op zijn plaats. Eindelijk begin ik motieven en achtergronden van bepaalde andere personages helderder voor me te zien.
En daardoor zit ik opeens elke avond weer lekker te schrijven. Het plot te vullen, ervoor te zorgen dat het verhaal een echt boek wordt.
Makkelijk? Nee. Maar ik hoop dat ik straks iets op papier heb staan waar ik trots op kan zijn.
Nightdream, vrouw, 39 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende