Een breekbare ziel.

Songtekst.

Ze loopt naar school met haar lunch gepakt. Niemand weet wat ze achterhoud. De zelfde jurk dragende als dat ze gisteren deed. Zo verbergt ze alle blauwe plekken van verdriet en pijn. De leraar vraagt zich af of er niet iets mis is. Maar het is te moeilijk om de pijn achter het masker te zien. De persoon dragende van de geheime storm van het huis waar ze zich thuis hoort te voelen. En zelfs soms, soms wenst ze dat ze nooit geboren was.

Iemand huilt er midden in de nacht. En de buren, ze horen het, maar ze doen het licht uit en proberen zichzelf zo te dopen in de onschuld van de onwetendheid. Een breekbare ziel die in de handen van het lot wordt gedragen. En wanneer de morgen aan komt, zal het te laat zijn. Een standbeeld in een beschaduwde plek, een naam geschreven in een herdenkingsplaats op een steen, een gebroken hart dat de wereld vergeten is.
Door de wind en de regen; blijft ze staan als een steen. In een wereld waar ze niet boven uit kon reizen, maar haar dromen geven haar vleugels en dan vliegt ze naar een plek waar ze geliefd wordt


A fragile soul caught in the hands of fate.
‘ Een breekbare ziel die in de handen van het lot wordt gedragen. ’ Fluister ik zachtjes tegen mezelf.

© Dubble.
-fictie.
14 mrt 2009 - bewerkt op 12 mei 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Dubble.
Dubble., vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende