Een fijne dag
Gisteren had ik een gesprek met mijn praktijkstage begeleider vanuit de kant van ALO, omdat ik aan mijn verslag moest gaan zitten en deze voor kerst wilde gaan inleveren bij mijn begeleider vanuit de kant van VU. Het ging goed en ik kon er zeker wat mee om mijn stage met een goed cijfer af te sluiten, dacht ik dan. Vervolgens had ik een afspraak met de docent waarbij ik een essay moet schrijven voor het vak dat hij geeft en die ik heb gevolgd. Ik had voorafgaand wel aangegeven dat ik enorme concentratieproblemen had en dat ik daarom ook achterliep. Desalniettemin had ik het een en ander kunnen laten zien en had hij mij geholpen met ander literatuur die ik erop na kon slaan. Wat betreft de studie was het een vruchtbare dag. Dat en de rust in mijn relatie(s) - ik was heel erg gelukkig.
Die avond vertelde A dat zij had besloten dat ze niet meer intiem met D wilde zijn, omdat ze het gevoel had dat ze vel meer voldoening kreeg uit gewoon een knuffel etc. Ik dacht ow shit... en wat verwacht ze nu van mij?
Well whatever works dear If it happens, then it happens. I'm glad you know what you wantVervolgens vroeg ik of ze nu wat van mij verwachtte, maar ze zei dat ik zelf moest voelen als ik iets wilde veranderen en dat ze me de vrijheid wilde geven om te doen wat ik wil. Gelukkig.. dacht ik
Je kon me niet vertellen dat ik na eindelijk die balans vinden weer deze de vuilnisbak in mocht gooien. Mijn wekelijkse samenkomen met L bleef zoals het was.
Enfin, aankomende dagen werken, beetje aan de studie, whisky met mijn broertje drinken en een ontbijtje met mijn moeder. Dit weekend zie ik A niet vanwege praktische overwegingen vanuit vooral haar kant. Heel misschien zie ik L, maar ik vind alles best. Ik heb het idee dat dit weer een periode wordt dat alles gaat zoals het moet. Focussen op gezondheid en studie.
Ha, en ik bedacht me net om te vertellen dat ik gisteren twee Hongaarse jonge vrouwen in de metro was tegengekomen. Ze praatten met elkaar en ik herkende de taal, waarna we een klein gesprek voerden. Ze waren verbaasd en super enthousiast en onder de indruk
Ik werd gelijk op Facebook toegevoegd en binnenkort een afspraakje voor een drankje. Ik vind het altijd leuk als ik mensen verras met mijn talenkennis. Vooralsnog ben ik niet veel Roemeense mensen tegengekomen. Misschien komt dat wel.
Ferdinando, man, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende