een hoop gebeurd..

Er is een hoop gebeurd.. Ben inmiddels 5 maanden zwanger en het gaat naar omstandigheden goed.

Dit is wat er de afgelopen periode is gebeurd:

3 weken geleden hadden we de 20-weken echo. Hierbij werd gesignaleerd dat er iets aan de hand was met het hartje van onze baby.. Dit wilden ze zeker weten en daarom ben ik doorgestuurd naar het UMCG.
Het blijkt dat het kindje een ernstige hartafwijking heeft. Normaal gesproken heb je 2 kamers en 2 boezems, mijn kindje heeft 1 grote kamer, en 2 boezems.. Het mist dus 1 kamer. Hier heeft hij'/zij nu nog geen last van omdat het aan mij vast zit, maar we weten niet wat dat voor gevolgen heeft voor de toekomst.

Daarom hebben ze een vruchtwaterpunctie bij mij gedaan, daarmee gaan ze kijken hoe het staat met de chromosomen in het lichaam van mijn kindje. Als dat niet goed zit en er zitten bepaalde chromosomen in, dan heeft het geen kans op leven, en staan we dus voor een keuze; of we voldragen het tot 9 maanden in de wetenschap dat we het niet bij ons kunnen houden omdat het buiten mij niet kan leven. Of we breken de zwangerschap af. Dit is een erg moeilijke en emotionele keuze om te maken..

Afgelopen dinsdag hebben we de uitslag van het onderzoek gekregen, GELUKKIG zitten al deze slechte chromosomen er niet in en heeft het kindje een reële kans op leven. Natuurlijk blijft het spannend tot na de geboorte omdat ze niet weten in detail hoe het eruit komt te zien,omdat ze dat nu nog niet kunnen zien aangezien het in mijn buik zit.. MAAR ze hebben er wel vertrouwen in. Het kindje heeft wel operaties nodig om dit te verhelpen en zal na de bevalling ook gelijk aan de medicatie gelegd worden om de toevoer van het hart naar de longen goed te ondersteunen. De bloedtoevoer van het hart naar het lichaam ( de grote bloedsomloop) is in orde en dat is heel goed. De bloedtoevoer van het hart naar de longen is er wel maar is minimaal. ( de kleine bloedsomloop)


Dit was eigenlijk het beste nieuws wat we konden horen aangezien we er vanuit waren gegaan met het nieuws dat het erg slecht was naar huis te gaan.. Al blijft het wel ernstig en weten we nog steeds niet 100 % zeker of het allemaal goed komt, maar wij en de artsen in het ziekenhuis hebben er vertrouwen in.

Uiteraard wordt het nu wel een ziekenhuis bevalling en waarschijnlijk in het UMCG. Zodra de baby er is wordt hij/zij helemaal onderzocht en komen de artsen met een eerlijk advies of de operaties die nodig zijn het gewenste resultaat zullen opleveren. Als dit het geval is wordt het op korte termijn geopereerd. Gelukkig is er voor ons de mogelijkheid om in het Ronald Mc Donald huis te verblijven dat naast het ziekenhuis in Groningen staat zodat we niet elke dag op en neer van leeuwarden naar Groningen hoeven te gaan.

Er is dus heel wat gebeurd..
Vooralsnog gaat het goed.. maar het blijf spannend..


Ik ging weg en er werd gezegd dat ik een gewone gezonde zwangere ben..Ik blijf onder controle van gynaecologie in Groningen en beval daar dus ook.

Hebben meer mensen zoiets meegemaakt?