Een klap van achter.
Een klap van achter die je niet verwacht.
Geen letterlijke klap maar het was zeker een klap die me gisteren avond uit deelde.
" Nee dit gaat toch niet werken"
Niet dat ik het verwachte, ik zat in een dip en dacht juist dat jij wel de persoon zou zijn die me er uit kon helpen. Die middag was ik langs T haar graf geweest eindelijk na bijna een jaar durfde ik er langs heen.
En niets was minder waar, ik huilde zo als ik had verwacht.
Wat is het zwaar om jou daar te zien liggen zo diep onder de grond zo ver weg van ons.
Van je ouders en broertje, van je familie en al je vrienden.
Ik had verwacht dat A me wel kon op tillen uit die dip.
Maar nee, de woorden "Nee dit gaat toch niet werken" kreeg ik naar me hoofd gesmeten.
Met de vraag tekens in me ogen staarde ik.
"Wat bedoel je " vroeg ik je.
"Ja gewoon zo als ik het zeg"
En doei was je laatste woord.
Ik dacht ik ga slapen en hier geen aandacht aan besteden.
Natuurlijk sliep ik slecht en dacht ik na over die woorden.
De volgende ochtend stond ik nog meer versteld..
"Goedemogen
" Kreeg ik als berichtje
Ik keek vol verbazing naar me scherm met een broodje in me hand.
"Goede morgen" zei ik terug.
En ik ging aan de bak voor school.
En nu op deze avond ben ik opeens wee je poppie.
Ik snap niet zo goed waarom ik nog je poppie ben terwijl het toch niet gaat werken..
Was je zelf in de war gisteren avond, of werden je emoties iets te veel.
Of gaf ik je te veel stress? Ik snap niet welke kant dit moet op gaan.
Ik weet wel dat ik niet meer gevoelens op het spel ga zetten.
Elke dag lijkt net Russisch roulette met mijn gevoelens.
Christy.
Geen letterlijke klap maar het was zeker een klap die me gisteren avond uit deelde.
" Nee dit gaat toch niet werken"
Niet dat ik het verwachte, ik zat in een dip en dacht juist dat jij wel de persoon zou zijn die me er uit kon helpen. Die middag was ik langs T haar graf geweest eindelijk na bijna een jaar durfde ik er langs heen.
En niets was minder waar, ik huilde zo als ik had verwacht.
Wat is het zwaar om jou daar te zien liggen zo diep onder de grond zo ver weg van ons.
Van je ouders en broertje, van je familie en al je vrienden.
Ik had verwacht dat A me wel kon op tillen uit die dip.
Maar nee, de woorden "Nee dit gaat toch niet werken" kreeg ik naar me hoofd gesmeten.
Met de vraag tekens in me ogen staarde ik.
"Wat bedoel je " vroeg ik je.
"Ja gewoon zo als ik het zeg"
En doei was je laatste woord.
Ik dacht ik ga slapen en hier geen aandacht aan besteden.
Natuurlijk sliep ik slecht en dacht ik na over die woorden.
De volgende ochtend stond ik nog meer versteld..
"Goedemogen
" Kreeg ik als berichtjeIk keek vol verbazing naar me scherm met een broodje in me hand.
"Goede morgen" zei ik terug.
En ik ging aan de bak voor school.
En nu op deze avond ben ik opeens wee je poppie.
Ik snap niet zo goed waarom ik nog je poppie ben terwijl het toch niet gaat werken..
Was je zelf in de war gisteren avond, of werden je emoties iets te veel.
Of gaf ik je te veel stress? Ik snap niet welke kant dit moet op gaan.
Ik weet wel dat ik niet meer gevoelens op het spel ga zetten.
Elke dag lijkt net Russisch roulette met mijn gevoelens.
Christy.
13 mei 2014
- meld ongepast verhaal
-
NYB
dinsdag 13 mei 2014 19:18
Ik herken het helemaal... Ene avond is het nee doei andere avond is het schatjee enz. Ik heb er wat van gezegt en kreeg toen het hele verhaal te horen. Miss is dat handig?
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 08 jun 2021 Zij niet ik wel.
- O 02 jun 2021 Dromen
- O 12 mei 2021 Zoek je mij ?
- O 25 mrt 2021 Jace lief klein stukje van mij.
- O 05 feb 2021 Silent nights
- O 05 feb 2021 You could be happy ( 2 )
- O 26 aug 2020 Deze is voor jou. ( 2 )
- O 30 jul 2020 De kern van mijn leven. ( 1 )
- O 02 jul 2020 past months,
- O 02 jul 2020 trow it away
- O 23 dec 2019 Dit is het dus.
- O 28 nov 2018 Alles maar toch Niets.
- O 29 mrt 2017 heartbeat
- O 08 feb 2017 Jij
- O 06 feb 2017 I´m back. 18+