een leven zonder

ik zie het nog voor me ..........
mijn broer en ik samen heel close gelukig blij maar nu hij dood is val ik huilend in slaap omdat we s'nachts altijd aan het gamen waren. mijn moeder is ook niet zo blij ze lijkt net GOTHIC met al haar zwarte make-up. weet je hoe mijn broer dood ging ik zou het vertellen: mijn broer was met zijn vrienden op de skatebaan om iets van 12:30 mijn broer moest naar huis hij stak de weg over maar hij zag de auto niet want die had zijn licht niet aan.hij lag daar, de auto was door gereden, zijn vrienden kwamen meteen naar hem toe ze belden mijn moeder, mijn moeder kwam eraan ik moest thuis blijfen mijn moeder voelde zijn pols daarna zijn hart maar er klopte niets ze had al een vermoede maar ze belde toch het ziekenhuis.toen ze er waren deden de mensen van alles om hem wakker te maken maar het lukte niet toen hadden ze door dat hij dood was mijn moeder kwam huilend thuis ik zei wat is er waar is mike waar is hij ik werd helemaal gek mijn moeder zij hij is...... dood. ik zei nee en rende huilend naar boven ik kon het nie geloofen de dag daarna werd alles geregeld de doodskist de bloemen de ruimte waar de herdenking word gehouden waar hij geplaatst word en toen was het zo ver. ik ging het gebouw binnen en ging als eerste naar de kist ik keen naar hem en gaf hem een kus op zijn wang ik huilde er kwamen tranen over mijn gezicht ik kon het nog steeds niet geloofen mijn hart is gebroken
mijn moeder kwam naar me toe ik wou bij de kist blijfen staan maar dat mogt niet de siremonie begon er werd van alles gezegt en muziek gedraaid waar hij van hield ik weet nog goed dat hij een liefelings liedje had van gio ik denk aan jou en toen moest ik huilen egt heel erg huilen toen mogten we nog 1 keer bij de kist kijken ik mocht als laatst kijken en ik gaf hem de laatste kus ik moest weg de kist ging weg hij werd toen begrafen ik had er een tekening en een gedicht bij gedaan dat was het einde van mijn broer
!MIKE!