Een muis in huis

Nou dit verhaal gaat over een muis. Misschien niet boeiend voor jullie, maarja...
Als je het wilt lezen, lees het dan. Zo niet, vertrek dan alsjeblieft

Het begon allemaal 1 week terug. Ik had lekker meivakantie. Mijn moeder die staat altijd om 5 uur op. Ze maakt dan mijn vader wakker die zo lui is om zelf op te staan
Mijn vader moet altijd om 6 uur de deur uit. Precies als mijn vader weggaat, word ik wakkergemaakt voor school. In dit geval niet, want ik had vakantie.

Zoals altijd stond ze dus op om 5 uur. Ze ging naar de keuken (ik weet niet waarvoor)
Ze hoorde geknaag achter/onder de koelkast. De volgende dag vertelde ze me dat ze vast en zeker een muis had gehoord.

"Nee he!" riep ik. "Een muis???". Het zit zo dat we al vaker muizen hebben gehad bij ons thuis. Al 3 keer denk ik. De laatste keer was 2 jaar geleden. Er was toen 1 hele vervelende muis bij ons binnen. Mijn moeder zet de vuilnis altijd buiten in de balkon, zodat ze het overdag naar beneden kan brengen in de afvalbakken. In die vuilniszak zat een muis verstopt. Mijn moeder haalde de zak naar binnen en WHOEP! de muis ging eruit.

Maar 4 jaar geleden, dat vergeet ik nooit meer. Ook toen hadden we een muis. Deze keer hadden we geen idee hoe deze hier binnen was gekomen. Na een week heeft de muis heel zijn gezin meegebracht. Hij nam zijn zusje, vader en moeder mee. Eerlijk gezegd ben ik als de dood voor muizen. Ik vind ze wel heel schattig, maar als ik dat geluid van geknaag en geritsel hoor... dan is het gewoon klaar. Ik sliep toen op mijn kamer, en ik hoorde geknaag, geritsel, en allerlei andere geluiden. Ik werd ZO bang Ik kon wel pissen in mijn broek! Ik trilde helemaal, mijn lip trilde het meeste. Ik was zo erg bang! Ik zweer het je... ik ben nog nooit ZO bang geweest. Echt nooit. Ik schaamde me eigenlijk wel dat ik bang was voor een MUIS, dus ik schoof mijn deken opzij... en rende mijn kamer uit. "Kut muis" fluisterde ik. Toen ben ik bij mijn moeder gaan slapen. Sinds die dag ben ik erg bang voor ze.

Dus ja we hebben weer een muis. "Eerst zien, dan geloven mam!" zei ik. Nadat mijn moeder die muis in de keuken had gehoord, heb ik niks gehoord. Geen geritsel, geen geknaag, niets. Al 4 dagen hoorde ik niets. "Er is geen muis, mam!" zei ik. Als er een muis was, dan zou je die vast en zeker wel horen. Maar ik hoorde 4 dagen niets!

Ik stond op het punt te slapen... mijn moeder die slaapt samen met mij op mijn kamer. Ik slaap gewoon op mijn bed, en mijn moeder met een matras op de grond. Voordat we gaan slapen kletsen we altijd een beetje (wel fluisteren)... Heel gezellig gewoon. Ik wou bijna mijn bed in duiken, toen ik zag dat mijn vinyl een beetje kapot was in een hoekje. Het was niet kapot, nee, er was aan geknaagd. Ik kreeg meteen een donkerbruin gevoel. "Had mam dan toch gelijk?" dacht ik. "Is er echt een muis?" Ik kon niet slapen van deze gedachte. Muizen zijn een nachtmerrie voor me. Ik beloofde mezelf om niet te veel te stressen om een klein muisje. Heerlijk lag ik in mijn bedje.

Een uurtje later ongeveer kon ik niet slapen. Geen idee waarom. Opeens hoorde ik een geluid. Ik schrok me enorm en maakte snel mijn moeder wakker. "Mam, heb je dat geluid ook gehoord?" Ja zei ze. "Dat is zeker die muis". Ik schrok me dood. Ik luisterde met gespitste oren. Misschien zou er nog een geluid komen. Ik wilde echt heel zeker weten of het nou een muis was. Ik hoorde geritsel, geknaag, alles door elkaar. Ja, die geluiden herkende ik. Geluiden van een..... ik durf het nieteens te zeggen. Er was dus echt een muis in mijn kamer. Oh hemel!

Gelukkig was het vakantie, anders zou ik op school de hele tijd zitten stressen om die muis. Zelfs overdag hoorde ik hem een beetje. Ik hou totaal niet van muizen, dat heb je denk ik al gemerkt. "Nee hoor, ik ben niet bang voor ze", zei ik tegen mijn ouders. Ik weet het, ik lieg. Ik ben wel bang voor ze. Ik durf het niet tegen mijn ouders te zeggen omdat ik ervoor schaam. Een 13- jarig meisje dat bang is voor een muis... klinkt bizar. Dus toen zei ik gewoon dat ik niet bang voor ze ben, maar dat ze gewoon irritant zijn. Ik zuchtte. Dit gevoel herkende ik van een paar jaar geleden. Ik durfde bijna nooit meer in mijn kamer te komen, ik durfde niet in mijn kamer te slapen... ik durfde niks! Ik wou dat er geen nacht bestond. Of nog beter, ik wou dat er geen muizen bestonden!

En nu, 1 week later, heb ik er nogsteeds last van. Die muis houdt van mijn kamer. Elke dag is hij hier. Ik heb een paar dagen in de woonkamer geslapen, maar ook daar hoor je hem. Hij is gewoon overal! Nu slaap ik weer in mijn eigen kamer, maar wel met angst. Gelukkig slaapt mijn moeder bij mij, anders zou ik voor geen meter die kamer in gaan. Ik moet weer naar school, er komt weer een hele zware periode aan... hoe ga ik het redden met een muis in me kamer? Echt hoor, ik heb 2 dagen lang maar 1 uur slaap gehad. Dus ik heb 2 dagen maar 2 uurtjes geslapen. Ik moest denken aan die muis, en ik moest dat stomme geknaag aanhoren. Dit kan zo niet langer, zei ik tegen mijn moeder. Ik heb ongelofelijk gebrek aan slaap, ik zit hier nu met een keizwaar hoofd... Ik bedacht me. Waarom bang zijn voor een muis? Ik zei gewoon ; Fuck you muis! Doe wat je wil, maar verstoor mijn slaap alsjeblieft niet! Ik hoop dat hij vandaag niet in mijn kamer aanwezig is, want soms trekt hij heel het huis door. Naar de woonkamer, de keuken... enzovoort. Laat die muis vandaag niet mijn rust verstoren, Amen.