eens tukje tekst

mijn ex had het vandaag over stukjes tekst die je leest, en je voelt alsof ze alleen voor jou geshreven zijn, alsof de auteur een stukje van jou ziel geplukt heeft en niemand anders het zo goed kan verstaan als jijzelf :
dit stukjes komen uit het boek "slaap" van annelies verbeke
....
Mijn onderkoelde botten herinnerden mij aan elke strook verbrodde pellicule die mijn leven was, het werk van een dronken regisseur die elk gevoel voor timing miste, hoopgevende scenes in het niets wist op te lossen door de langdradige sequenties die volgden, te lui was om het scenario te herschrijven en te trots was om het hele zooitje op te fikken. Een hoop ellende met een wrang gevoel voor humor was die vrouw. Tot overmaat van ramp moest zij zo nodig zelf de hoofdrol spelen.


....
Ik stapelde mijn te lang bewaarde herinneringen op in plastiek zakken en kartonnen dozen, Dagboeken die ik beter nooit had geschreven, liefdesbrieven van jongens die nu dochters op hun schouders tilden, mijn uitgevallrn melktanden,juwelen van de doden. Loslaten schept een toekomstillusie die gebaseerd is op de wil zichzelf in lucht te laten opgaan. Bijgevolg valt ons verleden in onbewaaktr momenten uit diezelfde lucht weer op onze hoofden. Niets gaat helemaal voorbij.


....
ik stelde me voor hoe zij op mij neerkeek vanuit het vacuum tussen hemel en hel, een plaats bewoond door stervelingen die nooiit tussen goed en kwaad hadden kunnen kiezen en bijgevolg in het verdriet waren gaan geloven...

...
sommige stiltes zijn anders, sommige stiltes zitten inje hoofd....
05 sep 2008 - bewerkt op 05 sep 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van pinkbot
pinkbot, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende