Nooit geweten dat eenzaamheid zo klote kan voelen zeg! Ik ben eenzaam geweest in mijn huwelijk, met die kerel die alleen liefde kon geven aan zijn computer. Nu ik echt alleen ben komt de klap pas. Ik ben echt alleen.
Vrienden zijn allemaal gesettled, hebben geen tijd of geen zin om bijvoorbeeld uit te gaan en dat is erg vervelend. Ik ben iemand die erg veel zin heeft om leuke dingen te doen, vooral na 13 jaar bij die kerk te hebben gezeten die eigenlijk mijn hele identiteit heeft proberen uit te wissen.
Ik weet wel dat ik er morgen weer anders over denk en ik heb heus ook leuke tijden met vrienden en leuke weekenden, maar toch. Vervelend blijft het......
Verder niet veel te melden. Ik ben nu lekker naar Rozengeur en Wodkalime aan het kijken en daar word ik wel weer vrolijk van.
Maar hoe doen mensen dat toch, een vriendengroep krijgen? Iemand nog tips voor me?