ave,
vandaag was het een hele drukke dag in mijn museumpje.
gelukkig kan ik even bijkomen met een kop sterrenmunt thee en gemberkoekjes,
het winkeltje van miss victoria liep over van de mensen en omdat niet iedereen daar kon zitten,
gingen ze bij mijn museum zitten(die is boven de winkel)...
terwijl vandaag meer mensen zijn binnen gekomen dan in een maand tijd in mijn oude museum ,
heb ik me daar nooit zo eenzaam gevoeld als vandaag hier ...
het was als of de geesten van de nostalgie,sfeer,plezier de ruimte tijdenlijk hadden verlaten.
het voelde letterlijk koud aan,
misschien vreemd om je eenzaam te voelen in een massa van mensen,
maar ik heb het vaker.
ik durf het alleen niet echt aan iemand te vertellen, en wie interesseert het?
het kon ook niet echt de mensen veel schelen waar ze zaten,als ze maar konden consumeren.
en dat is ook iets waar ik slecht tegen kan...
al deed een reactie van een jonge dame me goed,
ze zei tegen een vriendin;
leuk he,ik kom hier vaker voor een kopje thee,
dit plek is zo magisch,net een sprookje.dat soort reacties doen me goed,
want vaak voel ik me niet op mijn plaats hier,of in deze tijd....
ach ik zal wel weer overgevoelig zijn ...
sincerely yours,
R.Albert