eenzaamheid

De vakantie is al al lang begonnen en iedereen is al weken op vakantie
of gaan aankomene dagen op vakantie.
de afgelopen jaren ben ik zelf wel eens er op uitgetrokken de bergen in zwitserland bezoeken, dagtochtjes in italie maken maar dit jaar zit het gewoon niet mee.
er is gewoon teveel gebeuerd dit jaar om nu nog op vakantie te gaan, de scheiding van mijn ouders, het niet afmaken van mijn school dit jaar dus ik zit nu een beetje hier in mijn eentje na te denken hoe ik het zowiezo ga overleven na de zomer.
wat gebeurd er eind augustus? wat zullen mijn keuzes zijn?
ik heb zowiezo besloten om er even een jaartje tussen uit te knijpen van school
omdat ik het op dit moment niet red. nog 1 druppen en mijn emmer raakt over.
het is ook zo moeilijk om dit te uiten want vrijwel niemand begrijpt me echt of ze doen wel een poging maar nog voelt het zo alleen.

vandaar dit dagboek. ik meot het ergens kwijt deze zomer anders ontplof ik aangeien al mijn vrienden op vakantie zijn en je hier maar in je eentje loop te zitten.

eenzaamheid is gewoon niet leuk.

waren er maar mensen met wie ik kon schrijven of gedachten kon delen....

voor zover even dit eerste gedeelte van mijn dag boek,

lieve groetjes,
Maddy