eetprobleem
je kijkt in de spiegel,
en ziet,
vet.
heel veel vet.
je knijpt erin en walgt,
walgt van degene die je ziet,
je denkt;
dat ben ik niet,
dit wil ik niet zijn,
zo ben ik niet of nooit geweest,
maar toch, weet je diep van binnen
dat jij dit bent.
het begon bij een tussendoortje minder,
toen sloeg je het ontbijt wel eens over,
of de lunch, of je at minder tijdens het avondeten.
het liefst at je helemaal niet, maar dat zou opvallen.
dus propte je je maar vol,
en kotste vervolgens alles uit.
als mensen het wisten kreeg je eeuwig gezeik,
je vertelde het niemand, zodat ze zich ook geen zorgen konden maken,
zelfs je beste vriendin mocht het niet weten,
want die zou je dwingen om weer normaal te gaan eten
en dat wilde je niet, je wilde niet aankomen, niet dik worden.
je wilde mager zijn, net zoals die fotomodellen,
maar zag je zelf niet dat je al hartstikke slank was?
blijkbaar niet, je ging door.
stopte met kotsen na een tijd,
omdat je wist dat het slecht was
maar dit gaat niet uit je,
het blijft.
het gevoel als je iets eet,
hoeveel je er van aan komt,
is niet gezond,
dat is verrot
en doet pijn
en het liefst,
zou je alles weer uitkotsen, en opnieuw zo zijn..
rocksz., vrouw, 30 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende