dus zoals jullie al weten, heb ik veel problemen in mijn relatie gehad. Jullie hadden me al gezegd van ja hij is niet de juiste voor me en dit en dat, en ja dat klopt. Ik heb het vandaag weer kunnen inzien, hij leert het niet af om mij hoer of kutwijf of kankerkind te noemen terwijl hij mijn eerste echte liefde is. Hij heeft me geslagen in m'n gezicht, hij heeft me gevuist in m'n gezicht en m'n haar getrokken. Misschien had ik dit nodig om in te zien dat hij compleet gestoord is en dat hij niet voor mij bestemd is. Ik voel me een sukkel, dat ik zo met hem was.. dat ik alles voor hem deed. ik ben niet direct weg gegaan toen hij me geslagen heeft, ik heb het net als alle andere dingen gepikt, terwijl ik mezelf vanaf kleins af aan beloofd had dat als een man mij ooit slaat ik weg zal gaan bij hem. Vandaag hebben we ruzie gekregen om de domste dingen, waar ik vervolgens kankerhoer werd genoemd, en heb gehoord dat zijn exen beter waren dan dat ik ben.
hoe ondergewaardeerd ik mij voel is niet meer te beschrijven..
Als je zoveel moeite doet voor iemand, al je geld uitbesteed zodat hij op z'n luie reet thuis kan zitten online werk kan zoeken, hoe durf jij dan nog dit alles te zeggen.
Hoe durf je je vriendin recht in der ogen aan te kijken te liegen, te slaan en uit te schelden.
Alles wat ik probeerde te doen was in zijn ogen fout, alles was gewoon fout het was nooit awh zo lief babe of wat dan ook, het was ja maar dit en ja maar dat.
ik voelde me hiervoor al depressief door hem, door alles..
en vandaag heb ik mijn ogen kunnen openen en in kunnen zien dat alles wat hij ooit tegen mij zei dat hij gaat veranderen blablabla gewoon bullshit was om mij zoet te houden.
als een persoon zo is, dan kan je hem niet veranderen tenzij hij het zelf wilt.
maar dat wilde hij niet.
het is uit, hoe moet ik nu verder..?