Emoties vliegen hier door het kantoor

WAUW ! Ik wou gaan type.. Maar werd opgehouden door verhalen op de site. Van het ene verhaal ging ik naar een ander verhaal.. ik heb gelachen, ik heb gehuild, ik ben weer met de neus op de feiten gedrukt dat het veel erger kan, maar ben me ook bewust door verschillende levenservaringen te lezen dat ik al een hoop heb meegemaakt.. Ieder huisje heeft zo zijn kruisje, beter gezegd ieder mensje heeft zo zijn "kruisje".. Mijn gedachtes blijven rond vliegen terwijl ik verhalen lees..

* Pff wat hadden wij een mazzel met ons mannetje die 2 maanden te vroeg kwam en het eigenlijk heel goed heeft gedaan.. waarom ben ik van binnen dan helemaal kapot? waarom heb ik hulp nodig om dit te verwerken? Terwijl een ander gezin zolang in onzekerheid heeft gezeten.. en alles gewoon een plekje heb kunnen geven?

* Die klootzak heeft mij destijds ook verlaten zonder echte reden, terwijl de dag ervoor hij nog zei dat hij echt van mijn hield.. Waarom heeft hij me nooit een echte reden gegeven? Waarom na 4 jaar zoekt hij nog steeds soms contact? Terwijl ik zeer gelukkig ben met mijn Hubby en ik typ: DE LIEFDE VAN MIJN LEVEN ! Waarom vraag ik het me nog steeds af... terwijl ik nu samen ben met M. ?

* Rust in vrede lieve Marleen, je was nog maar 21 jaar oud toen je overleed
Waarom moest jij voor een auto verschijnen ? Ondanks je hartziekte, had je zeker nog wel een paar jaar door kunnen leven... Je leek zo gelukkig met ons alle om je heen.. Waarom ??

* Die man heeft hulp nodig, ik wil hem aanraden boeken te lezen van robin norwood maar het zijn mijn zaken niet
Ieder gaat op zijn manier met zijn of haar emoties om.. maar toch vind ik het in en in triest dat zijn leven nog steeds draait om de vrouw die hem heeft bedrogen.. mijn gedachtes blijven hangen bij het stel dat het mij overkomt..

Zo gaan mijn gedachtes nog wel een poosje door.. De dag is net begonnen, ik moet eigenlijk even aan het werk.. maar kan me hoofd er niet bij houden, voordeel als je je eigen tijden in kan vullen, nadeel... je word een beetje laks (ik in iedergeval). Waardoor ik me weer schuldig voel naar m'n hubby toe, die werkt beneden in de werkplaats keihard.. geeft nooit een kick.. van 6.00 tot 20.00 geeft hij vol gas.. en ik ben te laks / lui dat ik me kantoor werk afmaak... diep respect voor M. . Hoop dat mijn werklust ook weer terug komt.. ik mis me oude ik.

Inmiddels zijn er weer wat minuten verstreken en een nieuw sigaretje tussen m'n ijskoude vingers.. haha zoveel dingen die er in me hoofd rond gaan, en ik krijg er niks meer uit.. ja lukt wel, maar dan krijg je allemaal van die halve zinnen zonder uitleg of iets. Vlak bij het bedrijf wonen mijn ouders, denk dat ik daar maar is even ga kijken of zoontje lief al wakker is.. Zo ja...... even flink knuffelen met hem...