Empathie en actie
Gisteren had ik een afspraak met de POH in mijn nieuwe *hood*.
Ik ga waarschijnlijk switchen van behandellocatie en als er weer een wachtlijst is, wil ik weten wie zij is & mezelf alvast voorstellen.
Op zich kan ik mensen best snel beoordelen & medische profs hebben een beroepsgeheim dus ik stel mezelf redelijk snel open. (Of de intentie is er. Gaat steeds beter nu ik weet hoe the fuck ik mijn gevoelens moet voelen.)
We maakten een stamboom van mijn familie (die ik ken).
En terwijl we het bespraken kwam begrip richting vervelende familieleden naar boven. Indirect maar he. Ik vertel mijn verhaal ook altijd vrij genuanceerd.
Maar het wrong wel even omdat empathie en begrip naar vervelende familieleden toe was lang een reden voor mij om vervelend gedrag te pikken.
En zij hadden me geleerd om moeilijke dingen niet met anderen te delen dus ik had niemand om te bevestigen dat ik geen kutwijf ben wanneer ik x of y deed. 😂 Hetzelfde geldt een beetje voor mijn relaties, die gewoonte nam ik daarin mee.
Mijn "angst voor drama van buitenaf" was achteraf gezien "angst om erachter te komen dat de fundering van mijn relaties niet zo sterk is als ik wil".
Dus ja. Mijn reflexgedachte was: "joh zo lastig is het allemaal niet hoor, ze kozen er allemaal voor om slaaf te blijven van hun emoties, adrenalinekicks en abuse cycles! Dom zijn ze niet! Als het hen uitkomt spelen ze psycholoogje als de beste!"
Maar nee. Holding onto anger is like swallowing coal and expecting the other person to be hurt.
Ik ben mn balans aan het vinden.
Begrip hebben voor de ander betekent niet dat ik de andere wang moet keren. 💗
Ik ga waarschijnlijk switchen van behandellocatie en als er weer een wachtlijst is, wil ik weten wie zij is & mezelf alvast voorstellen.
Op zich kan ik mensen best snel beoordelen & medische profs hebben een beroepsgeheim dus ik stel mezelf redelijk snel open. (Of de intentie is er. Gaat steeds beter nu ik weet hoe the fuck ik mijn gevoelens moet voelen.)
We maakten een stamboom van mijn familie (die ik ken).
En terwijl we het bespraken kwam begrip richting vervelende familieleden naar boven. Indirect maar he. Ik vertel mijn verhaal ook altijd vrij genuanceerd.
Maar het wrong wel even omdat empathie en begrip naar vervelende familieleden toe was lang een reden voor mij om vervelend gedrag te pikken.
En zij hadden me geleerd om moeilijke dingen niet met anderen te delen dus ik had niemand om te bevestigen dat ik geen kutwijf ben wanneer ik x of y deed. 😂 Hetzelfde geldt een beetje voor mijn relaties, die gewoonte nam ik daarin mee.
Mijn "angst voor drama van buitenaf" was achteraf gezien "angst om erachter te komen dat de fundering van mijn relaties niet zo sterk is als ik wil".
Dus ja. Mijn reflexgedachte was: "joh zo lastig is het allemaal niet hoor, ze kozen er allemaal voor om slaaf te blijven van hun emoties, adrenalinekicks en abuse cycles! Dom zijn ze niet! Als het hen uitkomt spelen ze psycholoogje als de beste!"
Maar nee. Holding onto anger is like swallowing coal and expecting the other person to be hurt.
Ik ben mn balans aan het vinden.
Begrip hebben voor de ander betekent niet dat ik de andere wang moet keren. 💗
26 apr 2023
- meld ongepast verhaal
-
LilAngel
woensdag 26 april 2023 11:47
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 17 jul 2022 De mythe van normaal - boek halen?
- O 16 jul 2022 "je bent anders bij anderen dan bij mij"
- O 15 jul 2022 Gesprekken met psychologen - woensdag en vandaag ( 1 )
- O 13 jul 2022 Hoofd leeg houden, water zijn
- O 09 jul 2022 De kracht van gevoelsmensen en sterrenbeeldcultuur ( 4 )
- O 09 jul 2022 Mijn Nederlandse jeugd ( 2 )
- O 29 jun 2022 Neurodivergent people more susceptible to gaslight
- O 28 jun 2022 Leugens?
- O 28 jun 2022 Mailtje co-dependent opa
- O 26 jun 2022 Emotiedagboek #2 en #3
- O 26 jun 2022 "Je wilt geen deel van de familie zijn" ( 3 )
- O 25 jun 2022 Herstel ( 3 )
- O 24 jun 2022 Emotiedagboek in aanloop van ADHD medicatie
- O 19 jun 2022 Ask vs. guess culture ( 3 )
- O 19 jun 2022 Update aan moeder (deel 1)