Even mijn frustratie van mij af schrijven, sorry!
De laatste paar weken gaat het weer wat slechter met mij, het is voornamelijk dat snel geïrriteerd ben en dan vooral naar B.
Ook had ik vanavond weer last van boosheid maar ook van jaloezie, ik kon een oefening niet doen door mijn probleem met mijn hoofd en daar baalde ik vandaag zo erg van. Dat ik daadwerkelijk boos werd op mijzelf en B gaf mij ook nou niet echt het gevoel dat ik het goed gedaan had ofzo. dus toen hij en mijn trainingsmaatje /vriendin door gingen trainen met diezelfde oefening en ik alleen maar hoorde, Goedzo, ga door, je bent bijna klaar. Werd ik boos/jaloers. zij was helemaal happy aan het doen en B was vrolijk tegen haar maar tegen mij deed hij niet zo vrolijk, keek mij nauwelijks aan, niet eens even een hand op mijn schouder of wat dan ook!
Later toen zij weg was vroeg ik wel aan hem, wat er was en of hij boos was. Maar hij zei dat er niks was, dus dat moet ik dan maar voor lief nemen en hem geloven? ik weet het niet meer hoor.
Laatst hadden we ook al een ruzie/discussie en ja oke, het ligt grotendeels ook wel aan mij omdat ik gewoon echt niet lekker in mijn vel zit en dat ook wel op hem heb afgereageerd. Niet eerlijk van mij en daar heb ik ook wel mijn excuses voor aangeboden, maar dit keer was ik wel echt even pissig. Nadat ik het aan hem gevraagd had, veranderde ik ook wel weer van houding en heb ik wel weer vrolijk gedaan en de oefeningen afgemaakt. Maar in de auto ging het alleen maar weer over haar, vond het echt niet chil.
Ook had ik vanavond weer last van boosheid maar ook van jaloezie, ik kon een oefening niet doen door mijn probleem met mijn hoofd en daar baalde ik vandaag zo erg van. Dat ik daadwerkelijk boos werd op mijzelf en B gaf mij ook nou niet echt het gevoel dat ik het goed gedaan had ofzo. dus toen hij en mijn trainingsmaatje /vriendin door gingen trainen met diezelfde oefening en ik alleen maar hoorde, Goedzo, ga door, je bent bijna klaar. Werd ik boos/jaloers. zij was helemaal happy aan het doen en B was vrolijk tegen haar maar tegen mij deed hij niet zo vrolijk, keek mij nauwelijks aan, niet eens even een hand op mijn schouder of wat dan ook!
Later toen zij weg was vroeg ik wel aan hem, wat er was en of hij boos was. Maar hij zei dat er niks was, dus dat moet ik dan maar voor lief nemen en hem geloven? ik weet het niet meer hoor.
Laatst hadden we ook al een ruzie/discussie en ja oke, het ligt grotendeels ook wel aan mij omdat ik gewoon echt niet lekker in mijn vel zit en dat ook wel op hem heb afgereageerd. Niet eerlijk van mij en daar heb ik ook wel mijn excuses voor aangeboden, maar dit keer was ik wel echt even pissig. Nadat ik het aan hem gevraagd had, veranderde ik ook wel weer van houding en heb ik wel weer vrolijk gedaan en de oefeningen afgemaakt. Maar in de auto ging het alleen maar weer over haar, vond het echt niet chil.
23 jun 2017
- meld ongepast verhaal
-
Lezer
zaterdag 24 juni 2017 11:33
Excuses zijn toch niet nodig. Als je op je eigen uitlaatklep, je dagboek, je verhaal doet.
Sterkte met wat er in je hoofd afspeelt. En je gauw wel weer mee kan doen met de oefeningen. Zonder boosheid of jaloezie te voelen.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 19 jun 2017 Down... ( 4 )
- O 15 jun 2017 Killerbody! ( 3 )
- O 14 jun 2017 Mijn ex ( 3 )
- O 05 jun 2017 Eenzaam?!
- O 04 jun 2017 Whatsapp ( 2 )
- O 03 jun 2017 Die ene vriend ( 5 )
- O 30 mei 2017 Weet jij een leuke naam?! ( 8 )
- O 19 mei 2017 Forget the ones that forget you?
- O 15 mei 2017 Trots! ( 3 )
- O 06 mei 2017 Alweer hierover ! ( 1 )
- O 01 mei 2017 Al jaren ( 6 )
- O 29 apr 2017 Trots op mijzelf ( 1 )