even niets te lachen
Sinds gister of eergister zit je weer in mijn hoofd dus ik moet er even vanaf.
Sommige momenten in je leven zullen altijd bij je blijven. Je kan je ertegen verzetten maar dat helpt toch niet. Bepaalde beelden staan zo hard vastgebrand op je netvlies dat je de beelden altijd en overal weer zou kunnen zien. Als ik terug denk aan toen dan komen die beelden terug. Sommige momenten als korte filmpjes, andere als foto's. Beelden die blijven flitsen totdat ik er niet meer tegen kan. De pijn, het verdriet het gemis. Het is er altijd. De sirene klinkt nog steeds helder door mijn hoofd, de koude rilling loopt weer over mij heen. De ongeloof toen ik het hoorde. De sfeer in de kerk, de tranen van iedereen maar dan ook echt iedereen. Mijn hand brand weer als ik terug denk aan ons laatste eerbetoon in de kerk. Nog nooit heb ik zo hard op mijn helm geslagen. De beelden van hoe jij daar lag, hoeveel pijn het deed om jou zo te zien. Gelukkig hoefde wij jou de dag erna niet te zien. Naar jouw in doeken gewikkelde lichaam kijken was al erg genoeg. De tocht naar de begraafplaats, het mooie weer alsof er niets aan de hand was. De hitte, het broederschap het gedeelde verdriet. Het graf, jouw graf, de bloemen, de laatste groet. Het einde van je dromen, het begin van het gemis.
Sommige momenten in je leven zullen altijd bij je blijven. Je kan je ertegen verzetten maar dat helpt toch niet. Bepaalde beelden staan zo hard vastgebrand op je netvlies dat je de beelden altijd en overal weer zou kunnen zien. Als ik terug denk aan toen dan komen die beelden terug. Sommige momenten als korte filmpjes, andere als foto's. Beelden die blijven flitsen totdat ik er niet meer tegen kan. De pijn, het verdriet het gemis. Het is er altijd. De sirene klinkt nog steeds helder door mijn hoofd, de koude rilling loopt weer over mij heen. De ongeloof toen ik het hoorde. De sfeer in de kerk, de tranen van iedereen maar dan ook echt iedereen. Mijn hand brand weer als ik terug denk aan ons laatste eerbetoon in de kerk. Nog nooit heb ik zo hard op mijn helm geslagen. De beelden van hoe jij daar lag, hoeveel pijn het deed om jou zo te zien. Gelukkig hoefde wij jou de dag erna niet te zien. Naar jouw in doeken gewikkelde lichaam kijken was al erg genoeg. De tocht naar de begraafplaats, het mooie weer alsof er niets aan de hand was. De hitte, het broederschap het gedeelde verdriet. Het graf, jouw graf, de bloemen, de laatste groet. Het einde van je dromen, het begin van het gemis.
12 mrt 2010
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 02 apr 2011 Dam tot Damloop #1
- O 26 mrt 2011 Wishlist ( 2 )
- O 22 mrt 2011 ik ben een marokkaan.... ( 3 )
- O 22 mrt 2011 quote van de dag
- O 21 mrt 2011 [pic] ( 2 )
- O 20 mrt 2011 Vrij gezellig ( 1 )
- O 13 mrt 2011 Het was een nacht
- O 05 mrt 2011 Vroegâh ( 1 )
- O 01 mrt 2011 Muhahahaha ( 2 )
- O 26 feb 2011 Sleeping together ( 1 )
- O 22 feb 2011 Justin Bieber =D ( 5 )
- O 21 feb 2011 somethings are changing.. ( 2 )
- O 21 feb 2011 meow [pic] ( 3 )
- O 21 feb 2011 gezellige huisgenoten
- O 20 feb 2011 michelin ster waardig koken =D