film
ik denk dat als ik het goed begrijp
mijn leven ongeveer dat van anakin zou zijn
maar ach
ik leef hier
niet in een film
maar ik herken de grootheids waan
de machts wellust
de liefde en de overgave
de wil alles voor liefde te doen
ook dat wat slecht zou zijn
ik snap zijn woede
toen padme zij dat ze hem niet herkende
zij was toen egoistisch en ongelovig in de liefde
hij gaf haar de wereld
het universum om naar haar wens in te vullen
zij was slechts verblind door een kleur
en de angst over de macht van liefde
en de kracht van anakin om alles te doen voor haar
zij had het aan kunnen nemen
zij had hem terug kunnen brengen
maar begrijpelijk is haar angst
zij had het aan kunnen nemen en de democratie kunnen herstellen en hem in palmen
maar zij begreep zelf niet wat zij van hem vroeg
hij deed alles voor haar
en toen hij haar de wereld aanbood
keerde zij hem de rug toe
wiens hart brak nou werkelijk ?
en welke democratie was er nou werkelijk goed ?
welke staats vorm was goed ?
het was een herhaling van de geschiedenis
de sith en de jedi mogen beide kiezen voor vrede
de weg er naar toe is alleen anders
de verbeelding van het verhaal is zwart wit
en verdomd actueel
zelfs in de ergste slechterik
zit een hoop en verlangen naar vrede
en de jedi.........
zij zijn misschien de goede
maar zeker niet de oprechtste
het gebrek aan open en eerlijkheid
maakt gelijk gestemde doen afkeren
en wederom is het bijzonder dat je nu heden dag een paralel kan trekken
het spijt me niet welke keus ik zou maken
het zou me wel spijten als die keus niet begrepen zou worden
door hen die denken beter te zijn na het maken van keuzes
want een ieder moet keuzes maken
de een beter dan de ander
maar dat kan je pas zien
wanneer de uitwerking van alle keuzes klaar zijn
ik claim niet alles beter te weten
ik tracht slechts mijn best te doen
alles een plaats te geven die het verdient
en niet zoals het mij het beste uitkomt
misschien leef ik wel in een film
en is de film de realiteit
ben ik maar een speler
en de massa figurant
ik wil het niet zo zien
het komt mij zo ook niet het beste uit
maar als mijn ogen de lenzen zijn
van mijn film
en mijn spiegelbeeld en lichaam de hoofdrol spelen
dan kan ik er niet omheen
ik ben maar een figurant
en een mede speler met bescheiden rol als iemand dit leest in zijn of haar film
ik zou een ieder graag een hoofdrol geven
maar net als in de film
is dat lastig te realiseren
dan wel niet goed mogelijk
ik haat de hoofdrol
ik haat de clue
maar ik hou van de film
omdat ik niet anders kan
dan zeggen
zonder de bijrollen en figuranten
was het niets waard
en sloeg het nergens op
stil is het verlangen naar een mede hoofdrol
een tegen speler
maar slechts verdeeld in verschillende scenes
zijn er nu slechts kleine rollen
de eenzaamheid aan de top
wordt gecompenseerd door de rust
en het overzicht
jammerlijk is het niet te delen
op een simpele manier
sometimes i wish i was dead
but i realize all too well
that i could not be there for any one
if that was the case
monster, man, 47 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende