Flikker dan op?
Als je tegen me zegt
Dat ik de enige ben
Dat je van me houdt
Dat je niemand anders leuk vind
Wil ik graag
DE WAARHEID.
In de eerste maand van onze relatie in december/januari(?) flikte je me dit ook al.
ERG persoonlijke dingen (over seks) vertelde je in de details door aan 2 meisjes.
Bij de ene ging het wel verder en flirtte je met haar..
Volgens vele mag onschuldig flirten maar waarom hield je het voor me geheim?
Waarom verwijderde je de smsjes en msn-gesprekken, en de telefoontjes om middernacht?
Ik dacht dat je zei dat je het nooit meer zou doen..
Ik heb het je nooit verboden, dat zou verkeerd zijn
Je nam je eigen beslissingen, en toen ik vroeg of je dat voor jezelf wilde en me dat zou beloven
Zei je ja.
Nu, vandaag.
Kom ik erachter
Dat je hebt gelogen.
F, je mist haar en wilt haar graag weer zien..
Ik weet dat je mensen mist, maar ik vertrouw je niet zo goed meer na dat hele gebeuren en dingen uit je verleden, dat je de grootste player was die er rondliep.
A, een meisje waarmee je wilde afspreken, en ze mist jou ook. Ze heeft nog gevoelens voor je, en dat laat ze duidelijk merken. Moest je morgen nou werkelijk werken of lag het aan haar berichtje dat ze alleen maar morgen kon afspreken?
Ik vroeg op msn tegen wie je allemaal praatte. Je zei alleen tegen mij. Nou, en tegen A. Maar daar moest ik zelf achterkomen. Waarom hield je dat in hemelsnaam geheim? Alsof dat zoveel uitmaakt dat je tegen een ander meisje praat. Ik vroeg het uit verveling en het was stil. Maar toch hield je het geheim. Doet me heel erg denken aan onze eerste maand samen.
Ik weet niet wat ik moet doen. En denken.
Ik wil zo graag dingen van je aannemen, je geloven, je vertrouwen.
Maar dat doe ik niet.
Ik wil je niet controleren, maar ik wil me ook niet zo druk maken!
En juist wanneer ik dacht dat ik me geen zorgen hoefde te maken, kom ik hierachter.
Ik weet echt niet wat ik moet denken!
1, ik kijk het nog een tijdje aan, confronteer hem er niet mee en zie wel wat hij doet
2, ik confronteer hem er kalm zsm mee en kijk zijn reactie.
3, ik confronteer hem er zsm mee en laat duidelijk weten dat ik het niet leuk vind
4, ik confronteer hem er mee als ik bij hem ben, face-to-face en laat het ''bewijs'' aan hem zien en kijk zijn reactie.
Mennn.
Het liefste zou ik hem willen opbellen. Hem er mee te confronteren.
----
Ik ben boos op hem dat hij dit doet.
Maar de onderliggende gedachte is toch
Ben ik dan niet belangrijk voor je?
Kan ik dan nog wel op je rekenen?
Wat hou je nog meer voor me verborgen? -Want het begint klein-
Precies wat ik je vertelde, over een artikel dat dit gevoel PRECIES uitlegde.
Ik zei dat het wel op mij van toepassing was, over mijn gedrag.
Over waarom ik soms boos wordt of snel gekwetst ben,
terwijl ik eigenlijk maar in paniek ben, of je nog wel om me geeft?
----
Ik hoef geen reacties met sterkte, ik wil alleen weten wat jullie zouden doen..
S is in zijn vorige relaties allemaal vreemd gegaan, behalve in 2 relaties, maar de ene duurde 4 uur en de andere 2 weken. -snap je mijn punt?-
Hij heeft heel erg z'n best gedaan om zijn trouw aan mij te bewijzen -zegt hij zelf-
Maar nu ik het juist begon te geloven, na al het eerdere gedoe, twijfel ik. Alweer.
Hulp?
Dat ik de enige ben
Dat je van me houdt
Dat je niemand anders leuk vind
Wil ik graag
DE WAARHEID.
In de eerste maand van onze relatie in december/januari(?) flikte je me dit ook al.
ERG persoonlijke dingen (over seks) vertelde je in de details door aan 2 meisjes.
Bij de ene ging het wel verder en flirtte je met haar..
Volgens vele mag onschuldig flirten maar waarom hield je het voor me geheim?
Waarom verwijderde je de smsjes en msn-gesprekken, en de telefoontjes om middernacht?
Ik dacht dat je zei dat je het nooit meer zou doen..
Ik heb het je nooit verboden, dat zou verkeerd zijn
Je nam je eigen beslissingen, en toen ik vroeg of je dat voor jezelf wilde en me dat zou beloven
Zei je ja.
Nu, vandaag.
Kom ik erachter
Dat je hebt gelogen.
F, je mist haar en wilt haar graag weer zien..
Ik weet dat je mensen mist, maar ik vertrouw je niet zo goed meer na dat hele gebeuren en dingen uit je verleden, dat je de grootste player was die er rondliep.
A, een meisje waarmee je wilde afspreken, en ze mist jou ook. Ze heeft nog gevoelens voor je, en dat laat ze duidelijk merken. Moest je morgen nou werkelijk werken of lag het aan haar berichtje dat ze alleen maar morgen kon afspreken?
Ik vroeg op msn tegen wie je allemaal praatte. Je zei alleen tegen mij. Nou, en tegen A. Maar daar moest ik zelf achterkomen. Waarom hield je dat in hemelsnaam geheim? Alsof dat zoveel uitmaakt dat je tegen een ander meisje praat. Ik vroeg het uit verveling en het was stil. Maar toch hield je het geheim. Doet me heel erg denken aan onze eerste maand samen.
Ik weet niet wat ik moet doen. En denken.
Ik wil zo graag dingen van je aannemen, je geloven, je vertrouwen.
Maar dat doe ik niet.
Ik wil je niet controleren, maar ik wil me ook niet zo druk maken!
En juist wanneer ik dacht dat ik me geen zorgen hoefde te maken, kom ik hierachter.
Ik weet echt niet wat ik moet denken!
1, ik kijk het nog een tijdje aan, confronteer hem er niet mee en zie wel wat hij doet
2, ik confronteer hem er kalm zsm mee en kijk zijn reactie.
3, ik confronteer hem er zsm mee en laat duidelijk weten dat ik het niet leuk vind
4, ik confronteer hem er mee als ik bij hem ben, face-to-face en laat het ''bewijs'' aan hem zien en kijk zijn reactie.
Mennn.
Het liefste zou ik hem willen opbellen. Hem er mee te confronteren.
----
Ik ben boos op hem dat hij dit doet.
Maar de onderliggende gedachte is toch
Ben ik dan niet belangrijk voor je?
Kan ik dan nog wel op je rekenen?
Wat hou je nog meer voor me verborgen? -Want het begint klein-
Precies wat ik je vertelde, over een artikel dat dit gevoel PRECIES uitlegde.
Ik zei dat het wel op mij van toepassing was, over mijn gedrag.
Over waarom ik soms boos wordt of snel gekwetst ben,
terwijl ik eigenlijk maar in paniek ben, of je nog wel om me geeft?
----
Ik hoef geen reacties met sterkte, ik wil alleen weten wat jullie zouden doen..
S is in zijn vorige relaties allemaal vreemd gegaan, behalve in 2 relaties, maar de ene duurde 4 uur en de andere 2 weken. -snap je mijn punt?-
Hij heeft heel erg z'n best gedaan om zijn trouw aan mij te bewijzen -zegt hij zelf-
Maar nu ik het juist begon te geloven, na al het eerdere gedoe, twijfel ik. Alweer.
Hulp?
15 mei 2009
- meld ongepast verhaal
-
*.Angel.*
vrijdag 15 mei 2009 18:40
Oke dat is erg heftig, vooral je laatste stukje tekst.
Hopelijk blijft hij je trouw en kan hij van zichzelf zeggen dat hij eerlijk tegen je is.
Ik snap je punt heel erg en ik vind het knap dat je hem alsnog zo los laat en zo helder denkt. En ja, toch een 'sterkte' want als dit lang op deze manier door gaat dan is dat behoorlijk slopend weet ik uit ervaring. Ik hoop dat hij in ziet dat jij hem heel veel te geven hebt, en dat hij daar dan ook genoeg aan heeft.
-
Notepad
vrijdag 15 mei 2009 18:43
Je bent jong. Je hecht veel te veel waarde aan zo'n knul, alsof hij, als puber, ooit wat kan toevoegen aan jouw leven. Geef het leven een rotschop, en die knul ook.
-
lauraCHAOS
vrijdag 15 mei 2009 18:49
Haha, ja misschien hecht ik ook te veel waarde.
Maar hij is zo'n beetje de enige die me overeind houdt.
En dat klinkt heel zielig. Maar ik bedoel het zo;
M'n moeder is een of andere *piep* die mannen ontmoet via internet, en nee dat zeg ik niet graag over m'n moeder, maar ik zeg het net zo goed in d'r gezicht. Mn zusje van 13 woont bij haar en wordt psychisch mishandeld, dus aan mn ma heb ik niet zoveel.
M'n zusje kan me no way helpen, aangezien ze in de pubertijd zit en een grote bek heeft en geen begrip. Oja en ze schaamt zich voor mij omdat ik alternatief ben.
M'n vader; ik vertrouw volwassen mannen niet, vanwege mijn ex-stiefvader. Lang verhaal.
Voor de rest; ik zie mn vrienden niet. Mn beste vriend ook niet. Alleen Skip, en nieuwe mensen.. We zijn iedere dag bij elkaar, we gaan samen naar de dokter als dat moet voor mij, samen naar ziekenhuis, samen naar maatschappelijk werk.
Hij is de enige met wie ik al mijn problemen deel, en andersom.
Hij is 20, en zou niet zo kinderachtig moeten zijn.. Doet me een beetje pijn dat hij zich niet goed heeft ontwikkeld maar dat zal ook wel aan zijn moeder liggen... -
HippeQueen
vrijdag 15 mei 2009 19:56
Pff.. Nog heel even aankijken en hem dan gewoon op een hele kalme manier ermee confronteren zou ik doen. Maar dat is natuurlijk wel altijd moeilijk. Probeer alleen geen ruzie te maken, dat is denk ik wel het beste in zulke situaties.
Hoop dat het goed komt iig! -
Beautifull
vrijdag 15 mei 2009 20:20
mijn ex deed ook zo, en blijkt achteraf na bijna 2enhalf jaar een ' loverboy' te zijn .
pas goed op jezelf -
Wolfe Tone
zaterdag 16 mei 2009 12:52
Confronteren, en zien of hij voldoende om je geeft. Je vreet jezelf op zo. Duidelijkheid krijgen, en of het antwoord je dan bevalt, tja..
-
Corine
zaterdag 16 mei 2009 17:41
Als dit eerder is gebeurd en hij doet het nog steeds, dan blijkt maar weer dat hij van de vorige keer duidelijk niet geleerd heeft.
Zoals eerder gezegd is: geef die gozer een rotschop.
Hij is jou niet waard, want jij verdient veel beter dan dit!
Fouten maken mag, maar niet als het steeds weer diezelfde fout is. -
jenaveve (opgeheven op 25-9-2013)
donderdag 12 april 2012 01:15
heerlijke reactie van Notepad. ben benieuwd wat je uiteindelijk gedaan hebt.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 13 jan 2009 Choices.
- O 12 jan 2009 Leegtes.
- O 12 jan 2009 A Little Piece Of Heaven - A7X
- O 12 jan 2009 Exen. ( 2 )
- O 09 jan 2009 Breathtaking. ( 1 )
- O 09 jan 2009 Nog meer [ Foto's ] ( 3 )
- O 09 jan 2009 [Foto] Skip&Ik ( 5 )
- O 06 jan 2009 Rebound ( 3 )
- O 05 jan 2009 En toen lag je.. ( 1 )
- O 29 dec 2008 Seks. ( 28 )
- O 26 dec 2008 Kerstdepressie. ( 1 )
- O 26 dec 2008 Xmas-spirit. ( 1 )
- O 22 dec 2008 Piercings. ( 2 )
- O 22 dec 2008 Dood het masker. ( 1 )
- O 22 dec 2008 Houden van; ik weet t nu. ( 1 )